Υπόσχεση συνέχισης του έργου του, των αξιών του από το μεγάλο πλήθος που παρέστη στην εξόδιο ακολουθία Με οδύνη αποχαιρετήσαμε το καθηγητή, Σπύρο Λέκκα
την Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2020. Σύσσωμη η κοινωνία του Κορωπίου, πλήθος συναδέλφων του, φίλων του και η οικογένειά του τον συνόδευσαν στην τελευταία του κατοικία στην αγαπημένη του, Μεσογείτικη γη, στο 2 ο Δημοτικό Κοιμητήριο. Η εξόδιος ακολουθία στον Ιερό Ναό Αναλήψεως του Κυρίου, θα μείνει έντονα χαραγμένη στη μνήμη της κοινωνίας του Κορωπίου και σε καθέναν ξεχωριστά. Όσοι μίλησαν δημόσια για τον Σπύρο Λέκκα αναφέρθηκαν στα σπουδαία χαρίσματα του ταπεινού και λιτού επιστήμονα και ανθρώπου που τον έκαναν ξεχωριστό και φωτεινό παράδειγμα συνολικά για την ελληνική κοινωνία. Η απώλειά του φαίνεται να δημιουργεί ένα «κύμα» μιας νέας δημιουργικής ευθύνης όσων τον αγάπησαν, όσων διδάχθηκαν, όσων συνεργάστηκαν από τον αείμνηστο καθηγητή Γεωλογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, να συνεχίσουν στο δρόμο των αξιών και της συμπεριφοράς του. Να συνεχίσουν το έργο του, τους περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς του στόχους. Είναι μεγάλη η ευθύνη και υψηλό το χρέος όλων απέναντι στη νέα γενιά που ακολουθεί. Τέτοιοι παιδαγωγοί-επιστήμονες δύσκολα βρίσκονται στα ελληνικά πανεπιστήμια και στην ελληνική κοινωνία. Τέτοιοι «δάσκαλοι» της φύσης και της ανθρωπιάς σπανίζουν. Τέτοιους ανιδιοτελείς πολίτες-επιστήμονες αξίζει να προβάλλουμε ως παραδείγματα για τη νέα δεκαετία που ήδη ξεκίνησε.
Για τον αείμνηστο Σπύρο Λέκκα μίλησαν : εκ μέρους του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και του Τμήματος Γεωλογίας Γεωπεριβάλλοντος, επικεφαλής ομάδας Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού, ο πρόεδρος του, ο καθηγητής Ευθύμιος Λ. Λέκκας, ο κ.Νίκος Παυλίδης εκ μέρους της Συνεργασίας για το Περιβάλλον του Κορωπίου, εκπρόσωπος του Δ.Σ του Κυνηγετικού Συλλόγου Κορωπίου κ. Γεώργιος Τσόρδας, ο Δήμαρχος Κρωπίας, Δημήτριος Κιούσης και ο συνάδελφος και αδελφικός του φίλος ομότιμος καθηγ. του Τμήματος Γεωπεριβάλλοντος του ΕΚΠΑ κ.Απόστολος Αλεξόπουλος. Ο κ.Ευθύμιος Λέκκας αναφέρθηκε εκτενώς στα σπουδαία χαρίσματα του εκλιπόντος με παραπομπές στην περίοδο που ήταν φοιτητής- διδασκόμενος και μετέπειτα όταν εξελίχθηκε η ακαδημαϊκή του πορεία με παρότρυνση του καθηγητή του τότε, Σπύρου Λέκκα. Ο κ. Παυλίδης αναφέρθηκε, βαθύτατα συγκινημένος, για την σχέση που αναπτύχθηκε στη Συνεργασία για το Περιβάλλον (σ.σ συνιδρυτικό μέλος ο Σπ.Λέκκας) και τους υψηλούς περιβαλλοντικούς στόχους που έθεσαν. Έκλεισε το λόγο του με τη χαρακτηριστική φράση «Βιάστηκες…να φύγεις!» και με την υπόσχεση ότι θα συνεχίσουν το έργο του και τις επιθυμίες του. Ο εκπρόσωπος του Κυνηγετικού Συλλόγου κ. Τσόρδας μίλησε θερμά για το ήθος και το κύρος που μεταλαμπάδευσε στο σύλλογο, την αξιοπιστία που προσέδωσε.
Ο Δήμαρχος Κρωπίας, Δημήτρης Κιούσης εξήρε, μεταξύ άλλων, τα χαρακτηριστικά της δημόσιας παρουσίας του : «…Χάσαμε έναν ακούραστο καλό άνθρωπο, με περιβαλλοντική και κοινωνική ευαισθησία, αγωνιστή για τα Δίκαια του Δήμου που αγάπησε τον τόπο του και το φυσικό περιβάλλον. Υπηρέτησε το δημόσιο και δημοτικό συμφέρον με επιστημοσύνη, αυταπάρνηση και ταπεινότητα. Χωρίς ίχνος έπαρσης πορεύτηκε με χαρακτηριστική αποστροφή σε κάθε ψεύτικο και υποκριτικό….Σε άλλο σημείο της ομιλίας του αναφέρθηκε στις μάχες που πρωτοστάτησε μαζί με τις δημοτικές αρχές του Κορωπίου υπερασπιζόμενος τα δικαιώματα και τα δίκαια των συμπολιτών του (σ.σ τα βασικά σημεία του επικήδειου λόγου του επισυνάπτονται). Ο τελευταίος ομιλητής, ο καθηγ. Αλεξόπουλος, κατάφερε ακόμα και τα αγαπημένα βουνά, που στις πλαγιές και τις κορυφές τους βάδισαν τόσα χρόνια μαζί με το Σπύρο Λέκκα… να δακρύσουν! Ο κ. Αλεξόπουλος ένιωσε ότι σήμερα μέχρι και τα βουνά αποχαιρετούν ένα σπουδαίο περιηγητή - επιστήμονα. Απευθυνόμενος πολλές φορές στα μέλη της οικογένειας του εκλιπόντος έφερε στην επιφάνεια στιγμές αληθινής αγάπης, συντροφικότητας και κοινωνικών εμπειριών. Η συγκίνησή του 2.01.2020 2 και τα δάκρυά του κορυφώθηκαν όταν εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για όσα προσέφερε ο καθηγητής τόσο σε εκείνον προσωπικά όσο σε εκατοντάδες φοιτητές, σε άλλους συναδέλφους του αλλά και σε ανθρώπους που ζητούσαν βοήθεια κάποια στιγμή στη ζωή τους. Μια σπουδαία φράση που σπάνια ακούμε καθότι πολλές φορές στην ανθρώπινη ζωή κυριαρχεί η αγνωμοσύνη, η αχαριστία και ο άκρατος ωφελιμισμός και ατομισμός. Ο Δήμος Κρωπίας με τη σειρά του εκφράζει την ευγνωμοσύνη του στον Σπύρο Λέκκα για όλα όσα προσέφερε στον τόπο του.
-------------------
Τα βασικά σημεία του επικήδειου λόγου του Δημάρχου Κρωπίας Δημητρίου Ν. Κιούση «Η είδηση της αδόκητης απώλειας του καθηγητή Σπύρου Λέκκα, τελευταία ημέρα του 2019, σκόρπισε ανείπωτη θλίψη το Δήμο μας, σε όλη την επιστημονική κοινότητα, σε όλους όσοι τον αγαπούσαν για την τεράστια προσφορά του στη χώρα, στα Μεσόγεια, στο Κορωπί. Eίναι μια δύσκολη ημέρα για όλους μας και ιδιαίτερα για την οικογένειά του. Όμως είμαστε εδώ για να τιμήσουμε όπως αξίζει, έναν σοβαρό επιστήμονα, δάσκαλο και ενεργό πολίτη της πόλης μας. Χάσαμε έναν ακούραστο καλό άνθρωπο, με περιβαλλοντική και κοινωνική ευαισθησία, αγωνιστή για τα Δίκαια του Δήμου που αγάπησε τον τόπο του και το φυσικό περιβάλλον. Υπηρέτησε το δημόσιο και δημοτικό συμφέρον με επιστημοσύνη, αυταπάρνηση και ταπεινότητα. Χωρίς ίχνος έπαρσης πορεύτηκε με χαρακτηριστική αποστροφή σε κάθε ψεύτικο και υποκριτικό. Είπε ΟΧΙ σε κάθε πολιτική εκμετάλλευση, σε κάθε τεχνητή αντιπαράθεση. Δεν συμπαθούσε τα πολλά λόγια και τα καυχήματα κάθε εξουσίας. Γι΄αυτό συγκαταλέγεται ο καθηγητής Σπύρος Λέκκας, στην πραγματικότητα της ζωής μας, ως μια μεγάλη προσωπικότητα για την πόλη και τη χώρα μας. Υπηρέτησε ως πρόεδρος και από θέσεις ευθύνης τον, Επιμορφωτικό σύλλογο Κορωπίου, τον Κυνηγετικό Σύλλογο Κορωπίου, βοήθησε τον Αγροτικό Συνεταιρισμό επιβάλλοντας με το κύρος του τη φήμη της ιστορίας αυτών των συλλόγων. Συμμετείχε στην Εταιρεία Μελετών Νοτιοανατολικής Αττικής με δημοσιεύσεις και παρουσιάσεις πρωτότυπων θεμάτων και από τη θέση του μέλους της επιστημονικής της επιτροπής. Τίμησε τον Δήμο μας και βοήθησε αποφασιστικά κάθε δίκαιη διεκδίκηση αυτονόητων δικαιωμάτων των συμπολιτών μας. Κορυφαίες στιγμές της υπεράσπισης των Δικαιωμάτων-Δικαίων των πολιτών μας μαζί με τον Δήμο Κρωπίας ήταν : Η μάχη του μαζί μας, για την αλήθεια της ποιότητας του πόσιμου νερού στο Κορωπί όσο και για τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντα των Μεσογείων και ειδικά του Κορωπίου απέναντι στην ημιμάθεια και την υπερβολή των τότε Μέσων Μαζικών Ενημέρωσης. Η μάχη του μαζί μας, για το θεσμικό πλαίσιο Προστασίας του Υμηττού και ειδικά για την απαγόρευση του κυνηγιού και των αγροτικών καλλιεργειών. Απέδειξε την σταθερή σχέση ισορροπίας ανθρώπου, χλωρίδας και πανίδας στον Υμηττό και πως αυτή δεν υπηρετείτε με τις απαγορεύσεις. Ο σταθερός και συνεπής αγώνας του μαζί μας, για την πραγματική προστασία του Υμηττού. Με την ανάδειξη και προβολή των Μνημείων της φύσης που περικλείει, την χλωρίδα και πανίδα, των σημαντικών πολιτιστικών μνημείων που υπάρχουν και γενικά για το σπουδαίο γεωπεριβάλλον του Υμηττού μας. Η προστασία του περιβάλλοντος ήταν η πρώτη προτεραιότητά του σε κάθε δημόσιο βήμα, σε κάθε εκδρομή και περιήγηση που συμμετείχε αδιαλείπτως. Η μάχη του μαζί μας, σε όλες τις χρονικές περιόδους, για την αποτροπή δημιουργίας χωματερής στα Λατομεία της πόλης του Κορωπίου. Οι άρτια επιστημονικά γνωμοδοτήσεις και οι κατά καιρούς τεκμηριώσεις που μας προσέφερε ενίσχυσε αποφασιστικά την μέχρι σήμερα νικηφόρα πορεία μας ενάντια σε καταφανώς ακατάλληλες πολιτικές χωροθέτησης. Ο δημόσιος λόγος του ήταν πάντα μια συνεχής υπενθύμιση αυτονόητων αξιών και συμπεριφορών που έπρεπε να κυριαρχούν στην ελληνική κοινωνία.Ο επιστημονικός του λόγος, αποκαλυπτικά μεστός και χρήσιμος, τόσο για την κοινωνία όσο και για τις κρατικές και αυτοδιοικητικές πολιτικές. Πέρα από την επιστήμη και την έρευνά του, η αγάπη του ήταν και η καλλιέργεια της αγροτικής γης. Ειδικά για μας, πέρα από εξέχων επιστήμων, ήταν δάσκαλος στην παραγωγή σπιτικού κρασιού. Είναι μια τεράστια απώλεια για όλους μας! Εκ μέρους του Δήμου Κρωπίας, του Δημοτικού Συμβουλίου και των εργαζομένων του Δήμου Κρωπίας εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην Πανεπιστημιακό σύζυγό του, Αλεξάνδρα και στα παιδιά του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της αγαπημένης του Μεσογείτικης Γης. Αιωνία του, η Μνήμη !».
