Διάταξη του πολυνομοσχεδίου-τέρας του ΥΠΕΝ ανοίγει παράθυρα επέκτασης των σταθμών απορριμμάτων
στις προστατευόμενες ζώνες, αλλά και πιθανές «ευκαιρίες» για το «Πράσινο Σχιστό» της Εκκλησίας και τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά του Γ. Προκοπίου.
Μόνο ο τίτλος φαίνεται ότι θα μείνει ανέπαφος από τη διάταξη του χωροταξικού νόμου του 1999 (2742/1999, αρ.21) περί «καθορισμού ορίων ζωνών προστασίας του Ορους Αιγάλεω, καθώς και των χρήσεων και όρων δόμησης σε αυτές»
Είκοσι τέσσερα χρόνια μετά, το «ιερό βουνό» που εφάπτεται και επηρεάζει άμεσα ή έμμεσα πολλούς δήμους της Αττικής (Περάματος, Κερατσινίου, Νίκαιας, Κορυδαλλού, Αγίας Βαρβάρας, Χαϊδαρίου, Περιστερίου, Πετρουπόλεως, Νέων Λιοσίων, Καματερού, Ανω Λιοσίων, Φυλής, Ασπροπύργου και Πειραιά) και εξυπηρετεί ως σταθμός μεταφόρτωσης απορριμμάτων σχεδόν όλο τον νότιο νομό, φαίνεται ότι επιβεβαιώνει τον ζοφερό προορισμό του ως... «ο απόπατος της Αττικής», κατά τον χαρακτηρισμό του σταθερά ενεργού ακτιβιστή της αυτοδιοίκησης Κίμωνα Φουντούλη.
Στο νομοσχέδιο-τέρας των 263 άρθρων, που συζητείται στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, έχει περιληφθεί διάταξη (άρθρο 256) που δίνει δυνατότητα επέκτασης του ήδη υπάρχοντος Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων και ενδεχομένως δημιουργίας και νέου. Η ρύθμιση προβλέπει ότι οι εγκαταστάσεις για τη διαχείριση, επεξεργασία, μεταφόρτωση και ανακύκλωση στερεών αποβλήτων που βρίσκονται ακόμη και στην Α’ Ζώνη (απολύτου, θεωρητικά) προστασίας του όρους Αιγάλεω μπορούν να καταλαμβάνουν κατά μέγιστο το 0,3% της έκτασης της Ζώνης. Στη Ζώνη Δ’ το ποσοστό ανεβαίνει στο 1%, ενώ παράθυρα επέκτασης ανοίγουν και στις άλλες ζώνες του ορεινού όγκου (Ε3 και Β’). Ακόμη, η Ζώνη Ε’ καθορίζεται ως Χώρος Υγειονομικής Ταφής, ανακύκλωσης και επεξεργασίας απορριμμάτων στην οποία επιτρέπονται έργα εγκατάστασης σταθμών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας «για κάλυψη αποκλειστικά ενεργειακών αναγκών του οικείου δήμου... Αν η εγκατάσταση γίνεται σε δασικές εκτάσεις είναι απαραίτητη η προηγούμενη έγκριση».
Πρόκειται για μια ευρύτατη και... υπερβολικά ευρύχωρη αλλαγή των χρήσεων γης στον προστατευόμενο ορεινό όγκο, που δεν είναι σαφές σε ποιο βαθμό αποσκοπεί να εξυπηρετήσει και το «παγωμένο» προς το παρόν από πλευράς Εκκλησίας της Ελλάδος έργο του λεγόμενου «Πράσινου Σχιστού». Το ίδιο ερώτημα υπάρχει και ως προς τις εφαπτόμενες εκτάσεις των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, για τις οποίες ο νέος ιδιοκτήτης Γ. Προκοπίου διαφημίζει προθέσεις για δημιουργία -μεταξύ άλλων- σταθμού υγροποιημένου αερίου και μονάδας ηλεκτροπαραγωγής.
Ωστόσο, προς το παρόν το βασικό ερώτημα είναι ποιοι εξυπηρετούνται από την πρόβλεψη επέκτασης των εγκαταστάσεων απορριμμάτων σε ποσοστό 0,3% στην Α’ Ζώνη προστασίας του Αιγάλεω που η πραγματική της έκταση είναι απροσδιόριστη και είναι ένα ερώτημα αν και το ίδιο το ΥΠΕΝ την αναγνωρίζει στα 10.000 ή στα 20.000 στρέμματα. Απροσδιόριστο, επίσης, από τη διάταξη είναι αν η ποσόστωση 0,3% αφορά μια εγκατάσταση διαχείρισης απορριμμάτων ή και κάθε άλλη που πιθανά θα σχεδιαστεί μελλοντικά. Διόλου τυχαία, μόλις τον περασμένο Νοέμβριο προωθήθηκε στο δημοτικό συμβούλιο Χαϊδαρίου προς έγκριση η επέκταση του ρυμοτομικού σχεδίου στη γειτονιά Σκαραμαγκά για τη δημιουργία Σταθμού Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων και «Μεγάλου Πράσινου Σημείου».
Τι ακριβώς παραμένει πλέον υπό προστασία στο όρος Αιγάλεω μόνο το ΥΠΕΝ γνωρίζει.
Γιάννης Κιμπουρόπουλος - efsyn.gr
