Έχει θητεύσει 37 χρόνια στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η ενασχόλησή του με όλα τα ζητήματα μεγάλη, η εμπειρία πλούσια, το ίδιο και οι αναμνήσεις αλλά και οι απόψεις

για το τι μπορεί να γίνει. Τον βρήκαμε και τον ρωτήσαμε!

Έκτη φορά υποψήφιος! Πείτε μας το συναίσθημα της πρώτης φοράς. Είχατε σκεφτεί ότι θα πάει τόσο μακρυά;
Το 1981 μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ, άλλαξε ο εκλογικός νόμος και από εκεί που οι υποψήφιοι για τις Δημοτικές εκλογές έπρεπε να έχουν συμπληρώσει το 25 έτος της ηλικίας τους κατέβηκε το όριο στα 20,αυτό είχε ως αποτέλεσμα να είμαι στις Δημοτικές εκλογές του 1982 ο νεότερος υποψήφιος με τον συνδυασμό του αείμνηστου Βασίλη Εφραιμίδη,φυσικά τότε δεν κατάφερα να εκλεγώ αλλά άρχισε μια διαδρομή στην Τοπική αυτοδιοίκηση που δεν μπορούσα να φανταστώ σε καμία περίπτωση ότι θα έφθανε τόσο μακριά.

Πόσο έχει αλλάξει η Αθήνα από τότε; Που έχει γίνει πρόοδος και που έχει χειροτερέψει η κατάσταση;
Η Αθήνα είναι μία άλλη πόλη από τότε, όμορφη αλλά δύσκολη,μία πόλη με τον ωραιότερο περίπατο του κόσμου γύρω από την Ακρόπολη,αλλά με εικόνα εγκατάλειψης στην Σταδίου έναν εμβληματικό δρόμο για τους Αθηναίους.Δυστυχώς για την Αθήνα οι Ολυμπιακοί αγώνες του 2004 ήταν η μεγάλη ευκαιρία της πόλης για να είναι σήμερα σε ένα άλλο επίπεδο πιθανόν καλύτερο και από το επίπεδο της Βαρκελώνης αλλά αυτό το οποίο τελικά έμεινε στην πόλη είναι οι αναμνήσεις τους.Τέλος, νομίζω ότι η Αθήνα με όλα αυτά που πέρασε από το 2008 μέχρι και το 2013 έχει δεχτεί τόσο ισχυρά χτυπήματα που η ανάκαμψη της έρχεται με πολύ αργούς ρυθμούς και κυρίως μέσω της τουριστικής ανόδου η οποία όμως φέρνει μαζί της,την άναρχη έξαρση του rB-nB, δημιουργία νέων μικρών και μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων που η νέα δημοτική αρχή θα πρέπει άμεσα με σχέδιο να αντιμετωπίσει.

Μέχρι πρότινος ήσαστε Αντιπρόεδρος στην Καθαριότητα. Ποια είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίσατε και από που προήλθαν;
Όταν ανέλαβε Δήμαρχος ο Γιώργος Καμίνης μού ανέθεσε την Αντιδημαρχία της Διεύθυνσης καθαριότητας και Ανακύκλωσης του Δήμου,το πρώτο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε ήταν οι εργασιακές σχέσεις 800 περίπου εργαζόμενοι ως συμβασιούχοι έργου με μπλοκάκια δηλαδή και ένα μόνιμο προσωπικό με μέσο όρο ηλικίας πλέον των 50 χρόνων,από την πρώτη ημέρα ουσιαστικά είχαμε δικαστήρια για την παραμονή τους ή όχι στην εργασία.Στις 7 Ιανουαρίου του 2011 μαζί με τον Δήμαρχο και τον Γενικό Γραμματέα του Δήμου επισκεφτήκαμε τον υπουργό διοικητικής μεταρρύθμισης κ. Ραγκούση για το ζήτημα αυτό,ο υπουργός ήταν αρνητικός σε κάθε συζήτηση “να απολυθούν και να πάρουμε 8μηνα μέσω ΑΣΕΠ” αυτή είναι η αλήθεια το λέω για πρώτη φορά,από τότε έγιναν δικαστήρια,κατάληψη του Δημαρχείου σχεδόν 30 ημέρες,για να λυθεί το πρόβλημα μετά από 3 χρόνια και περισσότερο με θετική απόφαση των δικαστηρίων σήμερα αυτοί οι εργαζόμενοι έχουν γίνει αορίστου χρόνου και είναι στους τομείς αιχμής της Διεύθυνσης καθαριότητας.Επειδή πολλή συζήτηση γίνεται για την εγκατάλειψη του στόλου της καθαριότητας και μάλιστα σκόπιμα από εμένα,να πω εδώ ότι όταν ανέλαβα την καθαριότητα το σύνολο σχεδόν των οχημάτων της Διεύθυνσης ήταν η συντήρηση τους σε εξωτερικά συνεργεία με συμβάσεις από την Διοίκηση Κακλαμάνη,το 2014 ξεκινήσαμε έναν νέο διαγωνισμό για την συντήρηση 316 οχημάτων που τελικά αυτός για τυπικούς λόγους δεν πέρασε από το Ελεγκτικό συνέδριο, ταυτόχρονα όμως η Διεύθυνση είχε ενισχυθεί με 12 νταλίκες για την μεταφορά απορριμμάτων(μια νταλίκα έχει δυνατότητα να μεταφέρει απορρίμματα 4 απορριμματοφόρων)ενώ ξεκίνησε η εγκατάσταση του κινητού ΣΜΑ (Σταθμός μεταφόρτωσης απορριμμάτων)με εντολή μου δε ξεκίνησαν οι διαγωνισμοί για την ανανέωση του στόλου των απορριμματοφόρων και λοιπών απαραίτητων μηχανημάτων για την λειτουργία της καθαριότητας της πόλης. Πιθανόν στο μέλλον να γράψω το πόσο έντονα έζησα πέντε χρόνια και δέκα μήνεςστην μεγαλύτερη διεύθυνση του Δήμου μας.Επιτρέψτε μου εδώ να πω ότι είμαι ο μακροβιότερος Αντιδήμαρχος καθαριότητας στην μεταπολίτευση κανείς άλλος δεν ξεπέρασε την μία θητεία.

Τώρα δραστηριοποιήστε στον τομέα της ασφάλειας. Επικίνδυνη αποστολή και εδώ. Πώς μπορεί να γίνει πιο ασφαλής η πόλη μας;
Η ασφάλεια στην πόλη είναι το μεγαλύτερο δημοκρατικό δικαίωμα των δημοτών και των κατοίκων της,χωρίς ασφάλεια τα δικαιώματα υποχωρούν κυρίως εις βάρος των αδυνάτων,δυστυχώς η μείωση των αστυνομικών της ΕΛΑΣ,η κατάργηση αστυνομικών τμημάτων και η απόσπαση αστυνομικών σε φύλαξη πολιτικών και επίσημων έχουν δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου στην Αθήνα και στους γύρω δήμους.Η κατάργηση της Δημοτικής Αστυνομίας και η σημερινή λειτουργία της με το 1/3 της προηγούμενης δύναμης της έχει επιδεινώσει την κατάσταση και στην απλή παραβατικότητα(παραβάσεις κ.ο.κ,ελεγχόμενη στάθμευση, παραεμπόριο κ.λ.π). Για να γίνει η πόλη ασφαλής χρειάζεται ο ενιαίος συντονισμός της ΕΛΑΣ,της Δημοτικής Αστυνομίας της πυροσβεστικής καθώς και των εμπλεκομένων φορέων του Δημοσίου που εμπλέκονται (ΣΔΟΕ,ενιαίο συντονιστικό Κέντρο αντιμετώπισης παραεμπορίου)με καθορισμένους ρόλους και αρμοδιότητες,επαναλειτουργία του μικτού κλιμακίου αστυνομικών της γειτονιάς με την προσθήκη και Δημοτικών αστυνομικών, ενίσχυση σε μέσα και εξοπλισμού και της ΕΛΑΣ αλλά και της Δημοτικής Αστυνομίας δεν μπορεί να υπάρχει περιπολικό είτε της ΕΛΑΣ είτε της Δημοτικής Αστυνομίας ασυντήρητα και σε κακή κατάσταση.Για να επανέλθει το αίσθημα ασφαλείας στην πόλη θέλει υπομονή και επιμονή ώστε να αντιστραφεί άμεσα η σημερινή κατάσταση και να μπορέσουμε γρήγορα να μιλήσουμε ξανά για μια ασφαλή πόλη χωρίς μαύρες ζώνες και γειτονιές γκέτο.

Πείτε μας μια ευχάριστη ανάμνηση από τον αυτοδιοικητικό σας βίο και μία δυσάρεστη. Έχετε μετανιώσει για κάτι;
Η χειρότερη ανάμνηση μου είναι η 12η Φεβρουαρίου του 2012 όταν σε δεκάδες σημεία της πόλης οι υδροφόρες του Δήμου έδιναν νερό στα πυροσβεστικά οχήματα προκειμένου να μην σταματήσουν την προσπάθεια τους για το σβήσιμο πυρκαγιών σε εμβληματικά κτήρια της πόλης. Η καλύτερη ήταν τα εγκαίνια του ιστορικού 2ου Γυμνασίου αρρένων στην οδό Χέυδεν και Αχαρνών, είχα την τύχη να είμαι ο πρώτος εκπρόσωπος του Δήμου που μπήκε αμέσως μετά την εκκένωση του και η ημέρα των εγκαινίων μετά την ανακαίνιση του με πόρους του ΕΣΠΑ ήταν για εμένα μεγάλη στιγμή στην αυτοδιοικητική μου θητεία.

Για όσα άσχημα συμβαίνουν στη πόλη τι μερίδα ευθύνης έχουν οι δημότες; Συνήθως όλα φορτώνονται στους πολιτικούς και στους Δημάρχους. Ποια είναι η γνώμη σας;
Η πόλη ανήκει στους Δημότες της, στους κατοίκους της και στους επισκέπτες που κάνουν χρήση των υπηρεσιών της και των χώρων της. Η συμπεριφορά τους πρέπει να είναι συμπεριφορά αγάπης και καλής ενέργειας απέναντι της,δεν μπορούν να αδιαφορούν για τα απορρίμματα τους και να μην βλέπουν πόσο πληγώνουν την πόλη πολλά από αυτά που κάνουν, παράνομο παρκάρισμα,κακή χρήση των χώρων της και άλλες συμπεριφορές που πρέπει να αλλάξουν ραγδαία, όπως ραγδαία αλλάζει η πόλη με το τουριστικό boom που ζούμε συνεχώς.

Πείτε μας τρία πράγματα που θα θέλατε να αλλάξουν στην πόλη μας. Και για το τέλος, πείτε μας κάτι που σας αρέσει στην Αθήνα!
Πρέπει να αλλάξει η σχέση του αυτοκινήτου και της πόλης,είναι δεδομένο ότι μέσα στα επόμενα χρόνια θα πάμε στην οριστική απομάκρυνση των αυτοκινήτων από το κέντρο για αυτό πρέπει να προετοιμαστούμε γρήγορα και όλοι μας.Πρέπει να αλλάξει η διαχείριση των απορριμμάτων της πόλης η οποία πρέπει να αναλάβει όλο το σύστημα της αξιοποίησης τους από την αρχή έως το τέλος με μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση,αξιοποίηση και ή δυνατόν και ενεργειακή αξιοποίηση τους πάντα για όφελος των δημοτών και κατοίκων της πόλης.Τέλος, στην Αθήνα εξακολουθεί να μου αρέσει η γειτονιά μου ο Κολωνός, η Ακαδημία Πλάτωνα,ο Λόφος Σκουζέ και τα Σεπόλια- σε αυτές τις γειτονιές μεγάλωσα, ζω εγώ και τα παιδιά μου,περπατώ στους δρόμους και μέχρι να πάω στο Μετρό των Σεπολίων κάθε ημέρα δέχομαι και λέω αρκετές φορές καλημέρα και καλή δουλειά Ανδρέα,καλημέρα Νίκο, Τάκη, Σπύρο κ.λ.π.

ipolizei.gr