«Μεγάλη τιμή για μένα η αναγνώριση από το κορυφαίο συλλογικό όργανο της Αυτοδιοίκησης. Στην Καισαριανή ξεκίνησα την μακρά πορεία μου στην αυτοδιοίκηση

με όνειρα και προσδοκίες και πολλή… μα παρά πολλή πίστη. Κυρίως όμως με μεγάλη περηφάνια. Η γειτονιά που γεννήθηκα και μεγάλωσα, η συνοικία που αγάπησα, η ιστορική πόλη που θαύμαζα μου έκανε τη μεγάλη τιμή να συμβάλω και εγώ στις τύχες της, να γραφτεί και η ταπεινότητα μου στις σελίδες της. Στις δημοτικές εκλογές του 1990 εκλέχθηκα για πρώτη φορά και από τότε συνέχεια σε όλες τις θέσεις: δημοτικός σύμβουλος, αντιδήμαρχος, Δήμαρχος… και στη συνέχεια στο ανώτατο συλλογικό όργανο της Αυτοδιοίκησης, στην ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας). Και μετά στο Β’ βαθμό Αυτοδιοίκησης, Αντιπεριφερειάρχης στην Αττική και στο ανώτατο συλλογικό όργανο της δευτεροβάθμιας αυτοδιοίκησης την ΕΝΠΕ (Ένωση Περιφερειών Ελλάδας) Γκάγκαρος αυτοδιοικητικός δηλαδή, όπως λένε. Και ταυτόχρονα δάσκαλος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δάσκαλος και στην τριτοβάθμια. Πέρασαν τα χρόνια. Η συνείδηση μου είναι καθαρή. Πάλεψα και έκανα ότι μπορώ για τις πολύπαθες αυτές λαϊκές συνοικίες. Γνωρίζω καλά τώρα. Τώρα που πέρασαν τα χρόνια. Το γνωρίζω πολύ καλά… στην πιο όμορφη θάλασσα δεν έχω κολυμπήσει ακόμα και προφανώς δεν φτάνει μια ζωή. Το γνωρίζω αυτό. Γνωρίζω όμως και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό: στον βρώμικο βούρκο δεν έχω πέσει ακόμα και δεν πρόκειται σ’ αυτή τη ζωή. Συνεχίζουμε.»