Τον Ιανουάριο του 2015, με την εμπιστοσύνη και την ξεκάθαρη απόφαση του ελληνικού λαού, ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην κυβερνητική εξουσία,

ανατρέποντας στερεότυπα και κατεστημένες αντιλήψεις. Αντιλήψεις εδραιωμένες για χρόνια, περί του ποιοι, εξ ορισμού και λόγω ονόματος και οικογενειακής παράδοσης, έχουν δικαίωμα να κυβερνάνε αυτόν τον τόπο.

Άσκησαμε τη διακυβέρνηση για μια τετραετία, ξεπερνώντας όλα τα εμπόδια που διάφοροι καλοθελητές έβαλαν, ανατρέποντας όλες τις προβλέψεις, αλλά -κυρίως- ανατρέποντας και αναστρέφοντας την πορεία προς την καταστροφή. Εφάρμοσαμε πολιτικές, παρά το ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο, με θετικό για τα λαϊκά στρώματα πρόσημο και αυτό σε κάποιους δεν αρέσει.

Εξασφαλίσαμε 100% ελεύθερη πρόσβαση στη δημόσια υγεία, καταργώντας το 5ευρω και δίνοντας το δικαίωμα σε 2.500.000 ανασφάλιστους συμπολίτες μας να έχουν και πάλι δικαίωμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.

Προχωρήσαμε σε 15.000 προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών και διοικητικού προσωπικού και προσφέραμε οδοντιατρική φροντίδα σε 800.000 παιδιά δημοτικού.  Στην Παιδεία αυξήσαμε τις κρατικές δαπάνες κατά 8% και προσλάβαμε 15.000 νέους εκπαιδευτικούς -εκ των οποίων 4.500 εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής, καταφέρνοντας να ανοίγουν και πάλι όλα τα σχολεία στην ώρα τους, με 22-24 αντί για 28-30 παιδιά ανά τμήμα, με τα βιβλία και τους δασκάλους στη θέση τους.

Στον τομέα της εργασίας, καταφέραμε όχι μόνο να ανακόψουμε την τρομακτική αύξηση της ανεργίας, αλλά να τη μειώσουμε κατά εννιά ολόκληρες μονάδες, προκειμένου 360.000 άνθρωποι να βρουν δουλειά. Αυξήσαμε μετά από έντεκα χρόνια τον βασικό μισθό, καταργώντας παράλληλα τον ντροπιαστικό υποκατώτατο μισθό των νέων.  Ενεργοποιήσαμε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, για να είναι μια πραγματική βοήθεια στο πλευρό των εργαζομένων, μειώνοντας το ποσοστό της μαύρης και απλήρωτης εργασίας.

Και δεν θέλουμε να μείνουμε σε αυτά. Θέλουμε, και την επόμενη τετραετία, να προχωρήσουμε όλοι μαζί. Για το συλλογικό καλό, για μία βιώσιμη πρόοδο που τα οφέλη της θα κατανέμονται δίκαια σε όλους, όχι για μία κοινωνία που θα επικρατεί το δόγμα “ο θάνατός σου η ζωή μου”.  Τα δυτικά προάστια της Αθήνας είναι μια μοναδική, όμορφη και περήφανη περιοχή, Είναι η εκλογική περιφέρεια των “ψυκτικών”, κατά τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Όσοι την γνωρίζουμε καλύτερα, ξέρουμε πως η Δυτική Αθήνα είναι ένα πλούσια σε ιστορία και κοινωνικούς αγώνες, ένα πολύχρωμο ψηφιδψτό από ανθρώπους του μόχθου και της εργασίας, της επιστήμης, του πολιτισμού, του αθλητισμού. Μία περιοχή που σε όλους αυτούς τους τομείς έχει να επιδείξει πάρα πολλές επιτυχίες, σε συλλογικό και σε ατομικό επίπεδο.

Εδώ ζουν χιλιάδες αγωνιστές της καθημερινότητας, που συγκρινόμενοι με άλλους, από διαφορετικές περιοχές του Λεκανοπεδίου, εκκίνησαν με λιγότερα εφόδια, αλλά κατάφεραν να γίνουν ανταγωνιστικοί και πολλοί από αυτούς να βγουν νικητές στη επιχείρηση τους, στη δουλεία τους, στην τέχνη τους, στο άθλημα τους.

Αυτή η περιγραφή στους ανθρώπους των δυτικών προαστίων είναι μέρος της συλλογικής τους ταυτότητας, εδώ όπου το «λαϊκό» είναι τίτλο τιμής. Αυτούς τους ανθρώπους θα πρέπει να τους κοιτά κάποιος στα μάτια όταν τους μιλάει, έχουν επίγνωση της αυθεντικότητάς τους και δεν ανέχονται την κοροϊδία.  Θα καταλάβουν πότε τους μιλάς με ειλικρίνεια, πότε η παραδοχή των λαθών σου είναι γνήσια, και επίσης γνωρίζουν πριν από σένα εάν τους έχεις δείξει έμπρακτα το ενδιαφέρον σου όλα αυτά τα χρόνια που η χώρα βρίσκονταν στα Μνημόνια.

Σε αυτούς τους πολίτες, γυναίκες και άνδρες, νέες και νέους των δυτικών προαστίων οφείλουμε να απευθυνθούμε στον καθένα προσωπικά, να παραχθούμε τα λάθη μας, να εξηγήσουμε γιατί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία εξακολουθεί να είναι η πολιτική επιλογή για ένα καλύτερο αύριο.  Είμαι βαθειά πεπεισμένος, πως στις 7 Ιουλίου ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία μπορεί να κάνει μία ακόμα ανατροπή, πως ο ελληνικός λαός δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Στις 7 Ιουλίου, αποφασίζουμε για τις ζωές μας.