Την τελευταία δεκαετία, την περίοδο των μνημονίων, οι οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες αμβλύνθηκαν, η φτώχεια διογκώθηκε, οακροδεξιός εξτρεμισμός και λαϊκισμός σημείωσε επικίνδυνη άνοδο.
Η έννοια της αλληλεγγύης αλλοιώθηκε και καταστράφηκε από την απληστία της αποκλειστικής κερδοφορίας αλλά και από τις λανθασμένες αλλά σκόπιμες πολιτικές της Ελληνικής Κυβέρνησης με την παρωχολογία των τελευταίων μηνών προκειμένου να υφαρπάξει την ψήφο των Ελλήνων ψηφοφόρων .
Παρευρισκόμαστε στη δημιουργία ενός κόσμου, κύριο χαρακτηριστικό του οποίου αποτελεί η διαίρεσή του σε «κερδισμένους/-ες» και «χαμένους/-ες» και κυρίως ο κοινωνικός αποκλεισμός, λόγω και της φτώχειας, χιλιάδων πολιτών σε όλη την Ελλάδα. Αυτός ο κόσμος αποτελείται από ανθρώπους και περιοχές που έχουν καταστεί «άνευ αξίας για κάποια συμφέροντα». Κάποιοι έχουν καταστεί «άνευ αξίας», επειδή δεν έχουν τίποτα να προσφέρουν τόσο ως παραγωγοί όσο και ως καταναλωτές· άλλοι, επειδή αδυνατώντας να πληρώσουν το ενοίκιό τους, βρέθηκαν άστεγοι στον δρόμο· άλλοι, επειδή αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν τη ζωή, κατέφυγαν στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά· άλλοι, επειδή ενεπλάκησαν στην παρα-οικονομία, συνελήφθησαν να εγκληματούν και ανήκουν τώρα στο «παγκοσμίως διογκούμενο σύστημα» των σωφρονιστικών ιδρυμάτων.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα της ελληνικής κοινωνίας είναι η επικράτηση μιας ελληνικής ολιγαρχίας, η οποία εξαναγκάζει τους πολίτες να ενταχθούν σε ένα σύστημα ανταγωνισμού σε σχέση με το κεφάλαιο, την τεχνολογία και τους ανθρώπινους πόρους. Πρόκειται για έναν «καπιταλισμό δίχως ίχνος ανθρώπινου προσώπου», όπου «μέθοδοι αδίστακτων αρπακτικών» χαρακτηρίζουν τον καπιταλιστικό μας κόσμο.
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες οι επερχόμενοι καιροί θα είναι για την Ελλάδα δυσκολότεροι από ποτέ όσον αφορά την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την λήψη αποτελεσματικών μέτρων για την ικανοποίηση βασικών κοινωνικών και οικονομικών αναγκών.
Στο ΜέΡΑ25 έχουμε εναλλακτική πρόταση για τον άνθρωπο, το περιβάλλον και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού το ΜέΡΑ25 έχει αναπτύξει πρόγραμμα με στόχο την υπευθυνότητα και εστιάζοντας στο βασικό πρόβλημα της οικονομικής εκμετάλλευσης, της κοινωνικής διάκρισης, της οικολογικής ανευθυνότητας και του αυταρχισμού.
Η χώρα έχει ανάγκη το ηθικό της κεφάλαιο. Μια νέα πολιτική στα παρωχημένα στερεότυπα και συνθήματα. Τα «άδικα» μέτρα, το χρέος απαιτούν διαχείριση και «ανατροπή», ανασύνθεση της δημόσιας ζωής και ανθρώπους με υπευθυνότητα.
ΒΑΣΙΛΗΣ Α. ΠΑΝΤΑΖΗΣ
Καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
Υποψήφιος Βουλευτής Β2 Δυτικός Τομέας Αθηνών
