Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 έχει καταγραφεί στην κοινωνική συνείδηση ως ένα γεγονός- σταθμός μετά το έπος του ’40 για την Ελευθερία και την πορεία προς

την αναγέννηση του έθνους μας. Το Πολυτεχνείο ήταν ένας ύμνος, σε ένα σύνθημα με τρεις λέξεις «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» που ήχησε τόσο δυνατά, ώστε συνέθλιψε την καταπίεση του καθεστώτος των συνταγματαρχών. Γυναίκες και άνδρες, ανώνυμοι πολίτες, δημοκράτες, αγωνιστές αυθόρμητα ενώθηκαν με το φοιτητόκοσμο ενάντια στο αυταρχικό, δικτατορικό καθεστώς για να υπηρετήσουν το κοινωνικό, το εθνικό συμφέρον. Διεκδίκησαν το αυτονόητο, την πραγμάτωση του αιώνιου ιδεώδους της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας για μια Ελλάδα της προκοπής, της παιδείας και του πολιτισμού. Και τα κατάφεραν! Έβαλαν τέλος σε μία επταετία στέρησης των δημοκρατικών ελευθεριών, διώξεων, ηθικής απαξίας, σκοταδισμού και οπισθοδρόμησης. Κάθε εορταστική επέτειος του Πολυτεχνείου μας συγκλονίζει και ταυτόχρονα μας θυμίζει πόσο δύσκολα προβλήματα αντιμετωπίζει η πατρίδα μας ως σήμερα αλλά και πόσο επίμονα πρέπει να προσπαθούμε για να γίνει πραγματικότητα το όραμα των νέων που τότε αγωνίστηκαν. Έχουμε χρέος να κρατήσουμε ορθή την πύλη του Πολυτεχνείου που οι ερπύστριες έριξαν. Να παραδώσουμε στα παιδιά μας ιδανικά κι αξίες ενάντια σε ότι δημιουργεί φτώχεια, προσβάλλει τη Δημοκρατία και περιορίζει την Ελευθερία.

 

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ .

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Π . ΚΑΠΛΑΝΗΣ