Το πρόσφατο δημοσίευμα του «pitsounicity.gr», για την ολιγωρία του δήμου Περιστερίου, όσον αφορά στην απολύμανση όλων των σχολείων της πόλης από την πρώτη

στιγμή που εμφανίστηκε κρούσμα Κορονοϊού στην περιοχή και μάλιστα σε δασκάλα που ερχόταν σε επαφή με μαθητές, μαθαίνουμε ότι προκάλεσε δυσφορία στη δημοτική αρχή. Αυτό είναι το λιγότερο που μας ενδιαφέρει. Είμαστε υποχρεωμένοι να επανέλθουμε και να κάνουμε άλλες δυο επισημάνσεις, γιατί δεν βλέπουμε ο δήμος να κάνει καμία κίνηση μέχρι στιγμής, για την προστασία των ευπαθών ομάδων. Στις ευπαθείς ομάδες συμπεριλαμβάνεται και η Τρίτη ηλικία, η οποία απειλείται από το συγκεκριμένο ιό ακόμη και με απώλεια ζωής.

Η κοινωνική υπηρεσία του δήμου, στην οποία αρμόδιος αντιδήμαρχος είναι ο κ. Γιώργος Τσαλίκης, έχει την ευθύνη των οκτώ ΚΑΠΗ που λειτουργούν στο Περιστέρι, με πάνω από 5.000 μέλη, τα οποία συναθροίζονται καθημερινά από το πρωί μέχρι το μεσημέρι, σ’ αυτούς τους κλειστούς χώρους. Για τα ΚΑΠΗ λοιπόν, μέχρι στιγμής δεν έχει παρθεί καμία πρωτοβουλία για περιορισμό του χρόνου λειτουργίας τους ή ακόμη και προσωρινής διακοπής, όπως έχουν κάνουν άλλοι δήμοι.

Οι ειδικοί καλούν τον κόσμο να αποφεύγει τις συναθροίσεις σε κλειστούς χώρους. Γι’ αυτό εξ’ άλλου κλείσανε τα θέατρα στην πόλη και όλοι οι πολιτιστικοί χώροι που συγκεντρώνεται πολύς κόσμος. Στα ΚΑΠΗ που συγκεντρώνονται τόσα άτομα που ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου και έχουν μεγάλη πιθανότητα να νοσήσουν, δεν υπήρξε καμία μέριμνα. Ο Δήμος άφησε τους ηλικιωμένους στην τύχη τους. Όποιος είναι ανθεκτικός να επιζήσει. Αυτό που λέγαμε, ότι τούτος είναι σκληρό καρύδι και γι’ αυτό τη σκαπουλάρισε.

Βλέπετε στα ΚΑΠΗ δεν έγινε απολύτως τίποτα προφανώς γιατί ο κ. Τσαλίκης λείπει στο εξωτερικό για συναυλίες κι έτσι δεν μπορεί από την άλλη άκρη του Ατλαντικού να επιληφθεί αυτών των θεμάτων. Αυτά συμβαίνουν όταν οι αντιδήμαρχοι που διορίζεις δεν μπορούν να έχουν πλήρη και αποκλειστική απασχόληση στο πόστο ευθύνης που τους αναθέτεις.

Επίσης, λέμε τώρα εμείς οι κακοπροαίρετοι, πως θα έπρεπε να έχουν απολυμάνει όλες τις παιδικές χαρές της πόλης. Από τα παιχνίδια και τα παγκάκια, μέχρι το ταρτάν, όπου αυτό υπάρχει, γιατί τα μωρά παιδιά που παίζουν σ’ αυτές, έχουν το συνήθειο να πέφτουν στο πάτωμα και να ακουμπούν παντού τα χέρια τους και στη συνέχεια να πιάνουν το πρόσωπό τους ή ακόμη και να τα βάζουν στο στόμα τους, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν άμεσα να μολυνθούν από τον ιό. Τι να κάνουμε, γι’ αυτό λέγονται μωρά, γιατί δεν καταλαβαίνουν. Εδώ υπάρχουν ενήλικες «μωροί», που δεν καταλαβαίνουν και παλεύουμε να τους δώσουμε να καταλάβουν.

Τι περιμένουν τόσες μέρες για να ξεκινήσουν αυτά τα απλά, αλλά τόσο βασικά βήματα που θα μειώσουν τον κίνδυνο στον οποίο μπορεί να εκτεθεί η ζωή των πολιτών. Το Περιστέρι είτε το θέλουμε, είτε όχι, είναι ένας από τους πρώτους δήμους που επλήγη από τον Κορονοϊό. Πού είναι τα αντανακλαστικά της δημοτικής αρχής και των αρμοδίων κοινωνικών υπηρεσιών του δήμου;

Αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι, μάλλον βρίσκονται σε χειμερία νάρκη και όταν τους κρούει κάποιος τον κώδωνα του κινδύνου, κάνουν σαν την αρκούδα που όταν την ξυπνάς, βρυχάται.