Τα Άνω Λιόσια, χθες Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2019, πλημμύρισαν για πολλοστή φορά. Λίγες ημέρες νωρίτερα, οι κάτοικοι της περιοχής ενημερώθηκαν ότι άρχισαν

τα αντιπλημμυρικά έργα, τα οποία έχουν ξεκινήσει – υποτίθεται - από τις πλημμύρες του 2015. Είναι σημαντικό ωστόσο, για την ιστορία και την αλήθεια, να παραθέσουμε τα εξής στοιχεία: Μετά τις πλημμύρες του 1998, ο τότε δήμαρχος Νίκος Παπαδήμας προχώρησε σε μελέτη αντιπλημμυρικών έργων. Ολοκληρώθηκε το 2002, γιατί έπρεπε ενταχθούν οι παράμετροι που προέκυψαν από το σεισμό της 7 ης Σεπτεμβρίου 1999.

Η μελέτη, γνωστή ως μελέτη Καπετανάκη, υποβλήθηκε στο Κεντρικό Συμβούλιο Έργων αλλά η υλοποίησή της μετατέθηκε μετά την ολοκλήρωση των έργων της Εσχατιάς στους Δήμους Ιλίου και Αγίων Αναργύρων – Καματερού. Παράλληλα, το 2003 ολοκληρώθηκαν το δίκτυο ακαθάρτων και η λίμνη ανάσχεσης στα Άνω Λιόσια. Ο κ. Παππούς συνεπώς, κατά την πρώτη θητεία του (2007-2010), είχε ότι χρειαζόταν από τις διοικήσεις Παπαδήμα – Χριστοφιλάκη για να ξεκινήσει τα αντιπλημμυρικά έργα, κάτι που δεν έκανε.

Την περίοδο της διοίκησης Μπουραΐμη (2011-2014) αποπληρώθηκε η μελέτη Καπετανάκη, εκπονήθηκαν προκαταρκτικές μελέτες για την ανατολική πλευρά (μελέτη Μαχαίρα) και τη δυτική πλευρά (μελέτη Πέππα) του δήμου Άνω Λιοσίων και υπεγράφη προγραμματική σύμβαση με την Περιφέρεια Αττικής (2013) για τη χρηματοδότησή τους. Στη δεύτερη θητεία του (2014-2015) ο κ. Παππούς είχε, συνεπώς και πάλι, ότι χρειαζόταν για να ξεκινήσει άμεσα τα αντιπλημμυρικά: γνώση του προβλήματος, μελέτες, χρηματοδότηση. Και αντί να αντιμετωπίσει ενιαία το πρόβλημα, το δημοπράτησε κομμάτι – κομμάτι και ας κόστιζε περισσότερο στους κατοίκους των Άνω Λιοσίων.

Σκοπιμότητα για τον πολλαπλασιασμό του κόστους; Ανικανότητα γιατί ενώ όλα ήταν έτοιμα χάθηκαν 10 ολόκληρα χρόνια δικής του θητείας; Όπως και να έχει, επί διοίκησης Παππού, χρειάστηκαν 10 χρόνια για να γίνει (όταν γίνει) το 1/5 της αντιπλημμυρικής προστασίας. Με τους ρυθμούς του χρειάζονται άλλα 40 χρόνια για να μη πνίγονται τα Άνω Λιόσια με την πρώτη βροχή.

Δ. Μπουραϊμης