Η Γενοκτονία των Ποντίων δεν αποτελεί μια αποστροφή στις σελίδες της Ιστορίας αλλά μια οιονεί διαπίστωση του σχεδίου των νεοοθωμανών

εθνικιστών του Κεμαλισμού, για τον εξανδραποδισμό, συνολικά, του ελληνισμού από τα εδάφη που, για χιλιετίες, δρούσε και αναπτυσσόταν. Αγνοώντας ότι ο ελληνισμός, είτε ποντιακός, είτε μικρασιατικός, είναι ένας, ενιαίος και αδιαίρετος. Η τουρκική θηριωδία στον μαρτυρικό Πόντο άφησε πίσω της εκατοντάδες χιλιάδες θυμάτων και ξεριζωμένων, αλλά δεν ήταν μια θυσία χωρίς αντίκρισμα. Κατέδειξε, σε όλο τον κόσμο, τη βαρβαρότητα που γεννάει το σκοτάδι, όταν αναμετριέται με το φως. Για αυτό και η αναγνώρισή της από αρκετές χώρες, αποτελεί αγκάθι στα πλευρά της γείτονος. Σήμερα, 101 χρόνια μετά, θυμόμαστε και ανανεώνουμε την ευθύνη και την υποχρέωσή μας στους αδελφούς Πόντιους, να διατηρήσουμε ζωντανή την ιστορία, τις ρίζες, τις παραδόσεις, τους χορούς, τα ανταμώματά μας. Γιατί μόνο έτσι, η ιστορική μνήμη γίνεται οδηγός και ταυτοποιεί τη συνέχειά μας από το χθες στο σήμερα.