Γράφει η Μαίρη Νικ. Πετρούτσου

Χρειάστηκε να περάσει μιά βδομάδα σχεδόν από τότε που είδα τις πρώτες εικόνες καταστροφής της παραλιακής του Αργοστολίου,

μέχρι να μπορέσω να το πιστέψω κι εγώ η ίδια και να ενώσω τη φωνή μου με αυτή των συμπατριωτών μου σε μιά   κραυγή διαμαρτυρίας, που ωστόσο αφήνει αδιάφορους τους πάντες!!!  Ένας από τους αρχιτεκτονικούς θησαυρούς της Κεφαλλονιάς, το περίφημο ‘’γουλόστρωτο’’, κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1984 και 1985 επί δημαρχίας  Αλέκου Καλαφάτη, από εθελοντική ομάδα δεκάδων Αργοστολιωτών, που τοποθέτησαν  ένα-ένα με τα χέρια τους τα συγκεκριμένα γουλιά, δίνοντας στην παραλιακή   μιά απίστευτη ομορφιά, που έγινε αμέσως το σήμα κατατεθέν της πρωτεύουσας του νησιού.  

Τριάντα τρία χρόνια μετά, με απόφαση του σημερινού υπουργείου Υποδομών,  το γουλόστρωτο ξηλώνεται για να αντικατασταθεί από βιομηχανικό βότσαλο (!), ενώ -όπως επισημαίνουν πολλοί Κεφαλλονίτες- θα μπορούσαν απλά  να επισκευαστούν οι ζημιές που προκλήθηκαν από τον σεισμό του 2014. Από το πρωί της περασμένης Τρίτης, τόσο οι ντόπιοι όσο κι εμείς που μένουμε μακριά από το νησί, αλλά ενημερωνόμαστε για τα πάντα, βλέπουμε με τρόμο τις  μπουλντόζες του εργολάβου να έχουν ξεκινήσει το ξήλωμα, το οποίο θα είναι από το Λιμεναρχείο μέχρι τη νέα παραλιακή. Το κόστος του «έργου»  αναμένεται να ξεπεράσει το μισό εκατομμύριο ευρώ!!! 

Ο  δήμαρχος Αργοστολίου κ. Αλέξανδρος Παρίσης, δήλωσε μάλιστα πως χρειάστηκε να παρακαλέσει(!) προκειμένου για να γίνει  η σχετική μελέτη.  «Θα ξηλώσουμε αυτό το γουλόστρωτο και θα ξαναμπεί γουλόστρωτο. Αυτό έχει καταστραφεί από τους σεισμούς και με τη βροχή γίνεται συνεχώς καθίζηση. Επιπλέον, θα εκσυγχρονίσουμε την παραλιακή με τα 3,5 εκατομμύρια που κατάφερα να εξασφαλίσω για τον εκσυγχρονισμό, ενώ  θα μπουν και πίλερ και ρεύμα για τα σκάφη που έρχονται στο νησί»,  ήταν η δικαιολογία του κ. Παρίση, όταν του ζητήθηκε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα… Παρά τις αντιρρήσεις πολλών και τις διαμαρτυρίες του Συμβούλου της Δημοτικής Κοινότητας Αργοστολίου  κ. Μάκη Καούκη, το καταστροφικό έργο στην παραλιακή προχωράει κανονικά και -σύμφωνα με τα λεγόμενα του εργολάβου, Γιώργου Βαγγελάτου- η αποκατάσταση θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι το Πάσχα.

Η μελέτη του έργου κάνει λόγο για  ‘’βότσαλο’’, ωστόσο, το βότσαλο αυτό δεν θα είναι ούτε από κάποια παραλία ούτε από κάποια κήτη ποταμού, αφού  κάτι τέτοιο απαγορεύεται από τη νομοθεσία. Άρα, μιλάμε για βιομηχανικό βότσαλο προερχόμενο από κάποιο λατομείο, η αγορά του οποίου θα ξεπεράσει τις 500 χιλιάδες ευρώ, όταν το τοποθετημένο και νυν ξηλωμένο δεν κόστισε ούτε μια δραχμή όταν φτιάχτηκε εδώ και 30 περίπου χρόνια, αφού είχε μεταφερθεί από κάποιες παραλίες του νησιού.    

Ο τέως δήμαρχος κ. Μάκης Φόρτες , σε  άρθρο του στην τοπική ιστοσελίδα ‘’kefaloniapress.gr’’, αναφέρει σχετικά: «Κάθε πόλη έχει τα εμβληματικά της στοιχεία που τη σημαδεύουν στο χρόνο και την κάνουν αναγνωρίσιμη. Στο Αργοστόλι μετά τους ισοπεδωτικούς σεισμούς του 1953 έπρεπε να δημιουργηθούν. Και δημιουργήθηκαν. Ένα από αυτά, ίσως το πλέον εμβληματικό του μετασεισμικού Αργοστολίου, είναι το «γουλόστρωτο» της παραλίας. Γι’ αυτό, και θα πρέπει να ανακατασκευαστεί με ….γουλόστρωτο, όπως ορίζει η μελέτη του έργου («χυτό βοτσαλωτό») και όχι «βιομηχανικό υλικό» ή αλλιώς «πιστοποιημένο υλικό», που αλλοιώνει την εμβληματική εικόνα των κυμάτων της παραλίας, που έχει ταυτιστεί με την πόλη του Αργοστολίου». Αντί για επίλογο θα μου επιτρέψετε να κλείσω αυτό το άρθρο με δυό λόγια καρδιάς, έτσι όπως ακριβώς τα αποτύπωσα λιτά και ειλικρινά και στην προσωπική μου σελίδα. Ξέρω πως ηχούν ως ‘’φωνή βοώντος εν τη ερήμω’’,  μα ως Αργοστολιώτισσα νομίζω πως το δικαιούμαι: 

«Δεν καταστρέψατε απλά την ταυτότητα του Αργοστολίου... Διαπεράσατε την ίδια μας την ψυχή μ' αυτό το τρυπάνι! Σαν να μην είχε άλλες ανάγκες το νησί για να αξιοποιήσετε τα κονδύλια! Ασχοληθείτε με το νοσοκομείο του Αργοστολίου που διανυκτερεύει χωρίς παθολόγους (!!!) και αφήστε για λίγο τη μάσα και τις λαμογιές! Ολα γίνονται για να τα τσεπώσουν κάποιοι επιτήδειοι από ένα παρανοϊκό ράβε-ξήλωνε, που θα εξαφανίσει την ομορφιά της παραλιακής μας... Ντρέπομαι... Λυπάμαι... Πονάω... Αφάνταστα!!!» 

Υ.Γ: Φαντάζομαι δεν είναι πολλοί αυτοί που δεν έχουν δει -έστω και από φωτογραφίες- την όμορφη παραλιακή του νησιού, αλλά για κάθε περίπτωση παραθέτω το «πριν» και το «μετά»… Ο,τι δεν κατάφερε ο εγκέλαδος, το πέτυχε κάποιος ανεγκέφαλος!