Γράφει ο Γιάννης Κριτσαντώνης :

Και φτάνουμε σήμερα στο τρίτο και τελευταίο μέρος της απίστευτης πολιτικής απάτης που ονομάζεται διόδια αυτοκινητοδρόμων στην Ελλάδα.

Το μεγάλο φαγοπότι στις κοστολογήσεις των εθνικών οδών άρχισε βέβαια με τις συμβάσεις , τις επαναλαμβανόμενες αναθεωρήσεις των έργων και τις χαριστικές διατάξεις , (εικ.3) που περνούσαν σχεδόν πάντα νύχτα από τη Βουλή οι πολιτικοί μας, προς όφελος πάντα των εργολάβων και εις βάρος του ελληνικού δημοσίου (εικ.2)

Έφτασαν μάλιστα στο σημείο (Χρυσοχοΐδης – Σταϊκούρας) επί συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, τον Δεκέμβριο του 2013 να περάσουν τροπολογία με… εγγύηση του ελληνικού δημοσίου για να δανειστούν οι εργολάβοι 200 εκατ. ευρώ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων! (εικόνα 1). Στην Κοινοπραξία «Ολυμπία Οδός» όπως και σε άλλες κοινοπραξίες, μετέχει και η… «τεράστια» Hochtief ΑΕ αυτή τη φορά ως ΕΠΕ ! (Εικόνες α και β με τις υπογραφές). Για όποιον δεν θυμάται, η Hochtief είναι αυτή που στην κατασκευή του «Ελ. Βενιζέλος» δεν πλήρωσε ποτέ στο ΙΚΑ τα ένσημα των εργαζομένων ύψους 500 εκατ. ευρώ…

Οι μέτοχοι – εταιρίες ΑΚΤΩΡ,ΑΘΗΝΑ ΕΠΕ, ΑΒΑΞ, VINCI, έχουν ίδια διεύθυνση (Αμαρουσίου 16). Είχαν πρακτικά συνέλευσης μετόχων η μια μετά την άλλη 19,20,21/11/2013 τα οποία εγκρίθηκαν από την αντιπεριφερειάρχη Λάρισας, την επόμενη μέρα (!)στις 22/11/2013. Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι οι ημερομηνίες αυτές ήταν πολύ κοντά πριν την ψήφιση του νόμου για τις νέες συμβάσεις (11.12.2013). Η… « τεράστια» Hochtief παρουσιάστηκε και συμμετείχε, αντί να αποκλειστεί από τα έργα λόγω δικαστικής εμπλοκής της με το Δημόσιο, στις δύο κοινοπραξίες ως GmbH (κατά λέξη, «Εταιρία Περιορισμένης Ευθύνης»)!

Κοστολογήσεις…

Απολογιστική έκθεση της Ε.Ε. διαπιστώνει ρεκόρ ακρίβειας, υπερβάσεων του αρχικού προϋπολογισμού, που φτάνουν ακόμη και στο 100% του ποσού που αρχικά είχε προβλεφθεί.  

Διαπιστώνονται τεράστιες διαφορές, όχι μόνο ανάμεσα σε οδικούς άξονες εντός και εκτός της Ελλάδας, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας.  Υπάρχει έργο που κόστισε 65 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο και είναι το ακριβότερο πανευρωπαϊκά με τεράστια διαφορά και άλλος αυτοκινητόδρομος που στοίχισε μόνο 1 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο και είναι από τους φθηνότερους της κοινότητας.  

* Ως ακριβότερο έργο διαπιστώνεται η Εγνατία οδός για το τμήμα Ιωάννινα-Μέτσοβο. Κόστισε περίπου 65 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο.   

* Τμήμα του Κηφισού κατασκευάστηκε έναντι 60 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο, ενώ αρχικά είχε υπολογιστεί σε αξία στα 45,5 εκατ. ευρώ. Κατά μέσο όρο στην Ευρώπη το χιλιόμετρο μεγάλου δρόμου κοστίζει 30 εκατ. ευρώ. Τα πιο πολλά λεφτά κατέληξαν στο κατασκευαστικό κομμάτι (56,5 εκατ. ευρώ ανά χλμ. με υπέρβαση 36,1 % από τον αρχικό προϋπολογισμό).

*Ραψάνη – Πλαταμώνας – Σκοτίνα με τρεις δίδυμες σήραγγες σε συνολικό μήκος δρόμου 25 χλμ. Το τότε υπουργ. Υποδομών είχε υπολογίσει 990 εκατ. ευρώ και μέχρι σήμερα έχουν διατεθεί πάνω από 3,5, δις.!  

* Η Αττική οδός κόστισε πάνω από 20 εκατ. ευρώ ανά χλμ. οδικού άξονα, όταν σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία της μελέτης είχε αρχικά υπολογιστεί σε 9,6 εκατ. ευρώ ανά χλμ. Δηλαδή η υπέρβαση ξεπέρασε το 100%.

* Αντιθέτως, το τμήμα της Εγνατίας οδού στη γέφυρα του Νέστου κόστισε περίπου 5 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο και η σύνδεση της Σιάτιστας με την Κρυσταλλοπηγή μόνο 1 εκατ. ευρώ ανά χλμ. οδικού άξονα. Μάλιστα το κόστος ήταν τελικά μικρότερο από αυτό που είχε αρχικά προβλεφθεί. Φυσικά τότε η Εγνατία κατασκευάστηκε ως κλασικό δημόσιο έργο και όχι με παραχώρηση όπως σήμερα. Για αυτό κόστισε φθηνότερα. Τι γίνεται όμως στην υπόλοιπη Ευρώπη; Τα 20 εκατ. ευρώ ανά χιλιόμετρο αυτοκινητόδρομου ξεπερνά μόνο ένα γερμανικό έργο και τα 10 εκατ. ευρώ μόνο ένα ιρλανδικό και ένα ιταλικό.  Μεγάλος αυτοκινητόδρομος της Ισπανίας, που έχει παρόμοιο γεωγραφικό ανάγλυφο, κόστισε περίπου 5 εκατ. ευρώ, ενώ παρόμοια κοστολόγηση έχουν οι υπόλοιποι οδικοί άξονες της Ιρλανδίας. Όπως επισημαίνουν αρμόδια κοινοτικά στελέχη, το πρόβλημα των καθυστερήσεων, των αναθέσεων και των κοστολογήσεων των ελληνικών δρόμων στέρησε κονδύλια αξίας αρκετών δισ. ευρώ, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για άλλα κρίσιμα έργα υποδομής ή για να χρηματοδοτήσουν την τόνωση της επιχειρηματικότητας. 

«Τα προβλήματα είναι πολλά και πολλαπλασιάστηκαν μετά το 2008, με την παραχώρηση των εθνικών δρόμων», εξηγούν στελέχη από το Παρατηρητήριο του ΤΕΕ, υπολογίζοντας ότι «το κόστος συντήρησης των αυτοκινητόδρομων ανέρχεται σε 30.000 ευρώ ανά χλμ. Με την παραχώρηση της είσπραξης των διοδίων στους ιδιώτες από την άνοιξη του 2008, το Δημόσιο στερήθηκε περίπου 100 εκατ. ευρώ το χρόνο, που έως τότε διατίθεντο για τη συντήρηση ολόκληρου του εθνικού οδικού δικτύου»!

Με άλλα λόγια, μετά τις εξωφρενικές ανακοστολογήσεις των έργων έως και 100%, την παραχώρηση είσπραξης των διοδίων στους ιδιώτες και τις κάθε τόσο νέες αναπροσαρμογές διοδίων και αφού το Δημόσιο στερείται πλέον ετησίως περίπου 100 εκατ. ευρώ για τη συντήρηση του εθνικού οδικού δικτύου, οι Έλληνες πολίτες γιατί να γίνονται «αιμοδότες» των εργολάβων;