Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε η βουλευτής Β2 Δυτ. Τομέα Αθήνας, κα Νάντια Γιαννακοπούλου στη συζήτηση για το πολυνομοσχέδιο

του Υπουργείου Εσωτερικών, σχετικά με διατάξεις για την ψηφιακή διακυβέρνηση και άλλα επείγοντα ζητήματα, τονίζοντας πως «η παρούσα αλλαγή στους κόλπους της τοπικής αυτοδιοίκησης αποτελεί Δυναμίτη στην λειτουργία της αντιπροσωπευτικότητας της κοινωνίας μας, υπό το πρόσχημα της «κυβερνησιμότητας» των Δήμων».

«Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχωρά σε αλλαγές στο πανεπιστημιακό άσυλο, οι οποίες καταρχήν είναι θετικές, δεν αποφεύγει όμως στην παράγραφο 3 του νομοσχεδίου να διολισθήσει στην λογική «νόμος και τάξη», συμπλήρωσε χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με τη βουλευτή Β2 Δυτ. Τομέα Αθήνας, «Το Κίνημα Αλλαγής προκειμένου να δοθεί ένα τέλος στις αρνητικές καταστάσεις στα ΑΕΙ, έχει ήδη προτείνει την επαναφορά σε ισχύ του άρθρου 3 του Ν. 4009/2011. Διάταξη που προστατεύει πλήρως κατά το Σύνταγμά μας, την ελεύθερη διδασκαλία, την έρευνα, τις ακαδημαϊκές ελευθερίες».

Τέλος, όσον αφορά τις αλλαγές στον τομέα της Δικαιοσύνης , η βουλευτής τόνισε : «εμείς θα εμμένουμε στην άποψή μας πως σε ότι αφορά στην ποινική νομοθεσία, υπάρχει σοβαρός λόγος να επανεξεταστούν και να διορθωθούν μια σειρά από διατάξεις -ιδίως του ΠΚ. Διατάξεις - που μπορούν να έχουν επικίνδυνες ή αδικαιολόγητα ευμενείς συνέπειες για δράστες βαριών εγκλημάτων, πράξεις τρομοκρατίας κ.α. Και αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει με συνοπτικές, νομοθετικές διαδικασίες. Γιατί οποιαδήποτε αλλαγή στην ποινική νομοθεσία, λόγω της μεγάλης σπουδαιότητας στο επίπεδο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ασφάλειας των πολιτών, θα πρέπει να τύχει ευρείας διαβούλευσης και να εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή πολιτική αποδοχή.»

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης:

«Μπαίνουμε σε μια νέα κοινωνική εποχή. Ταυτόχρονα μπαίνουμε σε μια νέα πολιτική εποχή. Η επαναδιατύπωση του δικαίου και της ισότητας, η επαναθεμελίωση της αλληλεγγύης και ο εκ νέου ορισμός των δικαιωμάτων συνεπάγεται τη σύνδεση ανάμεσα στην πρακτική της δημοκρατίας, δηλαδή την εύρεση των κανόνων για να ζούμε μαζί, το στοχασμό για τη δικαιοσύνη, και τη διαχείριση της κοινωνικής σφαίρας. Συνεπάγεται ακόμα μια διαφορετική αντίληψη για την ίδια την έννοια της μεταρρύθμισης. Ερχόμαστε σήμερα να αποδεχτούμε ένα πολυνομοσχέδιο που αγγίζει σχεδόν όλα τα Υπουργεία με ρυθμούς fast forward εισηγμένα με τη μορφή του επείγοντως. Ποια άραγε, κύριε Υπουργέ, είναι η στροφή στην κανονικότητα που διατείνεστε για επικοινωνιακούς προφανώς σκοπούς; Μήπως εννοείτε επιστροφή στην δική σας κανονικότητα, βαδίζοντας στα γνώριμα μονοπάτια των κυβερνήσεων της παράταξής σας;

Το γεγονός ότι επανήλθατε στην εξουσία με αυτοδύναμη κυβέρνηση, δεν σας καθιστά «σύγχρονους προφήτες», ούτε σας επιτρέπει να αποπροσανατολίζετε την κοινωνία. Ερχόμαστε σήμερα να ψηφίσουμε ένα πολυνομοσχέδιο που παίζει επικίνδυνα με τα όρια συνταγματικότητας. Που μας κάνει έντονα να διερωτόμαστε αν εν έτη 2019 τίθεται υπό αμφισβήτηση η δύναμη της ψήφου των Ελλήνων Πολιτών, αν όροι συνυφασμένοι με τα θεμέλια της Δημοκρατίας όπως «πλειοψηφία» και «μειοψηφία» πρέπει να αντικατασταθούν με νέους όρους σχετικών, αναλογικών πλειοψηφιών υπό το δημοκρατικό πέπλο της «σύμπραξης» και μάλιστα χωρίς πρόβλεψη για προγραμματισμό. Αντιλαμβανόμαστε πως το πρώτο μέρος του Πολυνομοσχεδίου σας, ορίζει ότι δύο ή περισσότερες δημοτικές ή περιφερειακές παρατάξεις μπορούν να συμπράξουν, εφόσον μια από αυτές είναι η παράταξη με την οποία έχει εκλεγεί ο Δήμαρχος ή ο Περιφερειάρχης.

Η εκ νέου αλλαγή έχει στόχο να διασφαλίσει την πλειοψηφία του Δημάρχου στις Επιτροπές Οικονομικών και Ποιότητας Ζωής. Μάλλον δεν αντιλαμβάνεστε πως η παρούσα αλλαγή στους κόλπους της τοπικής αυτοδιοίκησης αποτελεί Δυναμίτη στην λειτουργία της αντιπροσωπευτικότητας της κοινωνίας μας, υπό το πρόσχημα της «κυβερνησιμότητας» των Δήμων. Περνώντας στο επόμενο μέρος του πολυνομοσχεδίου, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας προχωρά σε αλλαγές στο πανεπιστημιακό άσυλο, οι οποίες καταρχήν είναι θετικές, δεν αποφεύγει όμως στην παράγραφο 3 του νομοσχεδίου να διολισθήσει στην λογική «νόμος και τάξη». Πρόβλημα αποτελεί και το γεγονός πως το θέμα του ασύλου αποτελεί το μοναδικό ζήτημα στο νομοσχέδιο που αφορά στη λειτουργία των ΑΕΙ και την αναβάθμιση των πανεπιστημίων. Το Κίνημα Αλλαγής προκειμένου να δοθεί ένα τέλος στις αρνητικές καταστάσεις στα ΑΕΙ, έχει ήδη προτείνει την επαναφορά σε ισχύ του άρθρου 3 του Ν. 4009/2011. Διάταξη που είχε τότε ψηφιστεί από την Βουλή με μεγάλη πλειοψηφία.

Διάταξη που προστατεύει πλήρως κατά το Σύνταγμά μας, την ελεύθερη διδασκαλία, την έρευνα, τις ακαδημαϊκές ελευθερίες. Και περνάμε στο τρίτο μέρος, τις πολυσυζητημένες αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα. Προφανώς, οι διατάξεις των άρθρ. 95 και 96 του υπό συζήτηση πολυνομοσχεδίου δεν αποτελούν τίποτε περισσότερο παρά τυπική κύρωση της ΠΝΠ της 27.06.2019, που είχε εκδοθεί από την προηγούμενη Κυβέρνηση, για τη διόρθωση παροραμάτων και σφαλμάτων [3] των ΠΚ και ΚΠΔ, που ψηφίστηκαν άρον-άρον λίγα 24ωρα πριν κλείσει η προηγούμενη Βουλή. Θα το ξαναπώ: εμείς θα εμμείνουμε στην άποψή μας πως σε ότι αφορά στην ποινική νομοθεσία, υπάρχει σοβαρός λόγος να επανεξεταστούν και να διορθωθούν μια σειρά από διατάξεις -ιδίως του ΠΚ. Διατάξεις - που μπορούν να έχουν επικίνδυνες ή αδικαιολόγητα ευμενείς συνέπειες για δράστες βαριών εγκλημάτων, πράξεις τρομοκρατίας κ.α. Και αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να γίνει με συνοπτικές, νομοθετικές διαδικασίες. Γιατί οποιαδήποτε αλλαγή στην ποινική νομοθεσία, λόγω της μεγάλης σπουδαιότητας στο επίπεδο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ασφάλειας των πολιτών, θα πρέπει να τύχει ευρείας διαβούλευσης και να εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή πολιτική αποδοχή.

Εμμένουμε στην άποψή μας ότι είναι αναγκαίες περισσότερες «σημειακές αλλαγές» στους νέους Κώδικες, σε σύντομο χρόνο. Και προς αυτήν την κατεύθυνση καλούμε τον κ. Υπουργό να μας δώσει σαφές χρονοδιάγραμμα των επόμενων ενεργειών. Ανάλογο χρονοδιάγραμμα απαιτείται και για την ουσιαστική και αποτελεσματική ενεργοποίηση των διατάξεων για την κοινωφελή εργασία, που με το άρθρο 98 αναστέλλεται επ' αόριστον. Πρέπει το υπουργείο να τοποθετηθεί με σαφείς δεσμεύσεις για το πότε και πώς σκοπεύει να εξασφαλίσει την απρόσκοπτη και επιτυχή εφαρμογή του θεσμού, που είναι από τις πλέον επιτυχείς διατάξεις των νέων Κωδίκων και προφανώς εμείς υποστηρίξαμε εξ αρχής. Κυρίες και κύριοι συνάδερφοι εμβάθυνση της δημοκρατίας και κοινωνική πρόοδος, οφείλουν από εδώ και στο εξής να συμβαδίζουν. Εμείς το θέλουμε και το κάναμε πράξη. Εσείς θα το υλοποιήσετε εμπράκτως ή την έννοια του συμπράττειν την περιορίζετε μόνο σε άρθρα νομοθετικού περιεχομένου;».