Με αφορμή τον σημερινό εορτασμό της επετείου της 25 ης Μαρτίου η Πρόεδρος της Νέας Ελληνικής Ορμής (ΝΕΟ) Κατερίνα Παπακώστα-Σιδηροπούλου

έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Η 25 η  Μαρτίου αποτελεί ημέρα εθνικής μνήμης, υπερηφάνειας και αυτογνωσίας. Εορτάζουμε τη διπλή γιορτή του γένους μας, την επέτειο της εθνικής παλιγγενεσίας και την ημέρα του Ευαγγελισμού. Τιμούμε όλους εκείνους που πάλεψαν και θυσιάστηκαν για την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η Ιστορία μάς διδάσκει ότι ενωμένοι, με σύνεση και αποφασιστικότητα μπορούμε να κατακτούμε στόχους που μοιάζουν ανέφικτοι. Ειδικά σήμερα όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν, η Ελλάδα, όπως και όλες οι χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι, αντιμέτωπη με νέες, σύγχρονες και σύνθετες προκλήσεις, τις οποίες καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με σύνεση και τόλμη. Η Ευρώπη, ωστόσο, χωρίς πυξίδα και όραμα για το μέλλον, εμφανίζεται διχασμένη, αμήχανη και άβουλη για να αντιμετωπίσει σύγχρονες προκλήσεις, όπως το Μεταναστευτικό και τα θέματα της εξωτερικής πολιτικής των χωρών-μελών της, όπως οι σχέσεις της Ευρώπης με την Τουρκία και η Κοινωνική Ατζέντα.

Με τις αποφάσεις τις οποίες λαμβάνει, αποδεικνύει ότι δεν έχει την στρατηγική για να περιφρουρήσει και να υπερασπιστεί νευραλγικά ζητήματα που απασχολούν χώρες-μέλη της, όπως η Ελλάδα. Δηλώνω ανήσυχη διότι βαδίζουμε στο ίδιο μοτίβο που πλήγωσε τις κοινωνίες με όχημα την οικονομική κρίση, δημιουργώντας μεγάλες κοινωνικές ανισότητες, ισοπέδωση του εργατικού δικαίου και του ευρωπαϊκού κεκτημένου ως προς τα δικαιώματα των πολιτών. Αποτέλεσμα αυτού του ελλείμματος  πολιτικής από την ηγεσία της Ευρώπης είναι να δυναμώνει ανεξέλεγκτα, όπως φοβάμαι πια, ο φανατισμός, η μισαλλοδοξία και οι ακραίοι. Τα χτυπήματα σε βάρος των Ευρωπαίων πολιτών αλλά και διεθνώς, τα χτυπήματα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και η έξαρση της τρομοκρατίας είναι προϊόν της αδυναμίας των ευρωπαϊκών ηγεσιών να δουν μακρύτερα. Αυτό που χρειάζεται να γίνει είναι να αναθεωρήσουν οι πολιτικές ηγεσίες την μέχρι τώρα αποτυχημένη, εκ του αποτελέσματος, «στρατηγική της δημοσιονομικής προσαρμογής», πιστεύοντας ότι η στρατηγική αυτή αποτελεί το φάρμακο απέναντι σε όλα τα ζητήματα.

Αυτό που χρειάζεται είναι μια νέα Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική και μια Νέα Ευρωπαϊκή Στρατηγική, η οποία θα εφαρμόζει τις Αρχές και τις Αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα, ενόψει και των επικείμενων ευρωεκλογών, καλούμαστε να δείξουμε τον δρόμο στην Ευρώπη. Να συνδιαμορφώσουμε νέες πολιτικές που θέτουν στο επίκεντρο τον άνθρωπο. Και αυτό μπορούμε να το πετύχουμε μόνον εάν είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι.   Στο πνεύμα της ημέρας επιβάλλεται να περάσουμε το μήνυμα στην Ευρώπη ότι καμία χώρα δεν μπορεί να επωμίζεται δυσανάλογα μεγαλύτερα βάρη από αυτά που της αναλογούν και τα οποία πρέπει επιτέλους να κατανεμηθούν  από εδώ και πέρα δίκαια. Διότι ανήκω στη σχολή πολιτικής σκέψης που λέει «Ναι στην Ευρώπη, αλλά όχι και έτσι βρε αδέλφια».