Με μια ομιλία – παρέμβαση η Βουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νάντια Γιαννακοπούλου
κατέθεσε τις απόψεις της για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Κίνημα Αλλαγής,
αλλά και τις γενναίες αλλαγές που πρέπει να γίνουν για να ξεφύγει από την στασιμότητα.
Πολύ χαρακτηριστικά τόνισε: « Βρισκόμαστε σε ένα κομβικό, σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο
της πορείας μας. Ή θα μπορέσουμε να πάμε μπροστά με τολμηρές αλλαγές σε όλα τα
επίπεδα ή κινδυνεύουμε με παραπέρα συρρίκνωση. Συμπληρώνουμε μια πενταετία
στασιμότητας στα ίδια ποσοστά στο διάστημα 2015-2019 και στη συνέχεια ενός
ασφυκτικού δημοσκοπικού μετεωρισμού μεταξύ 6% και 7%, που δεν αποτελεί καλό
προάγγελο ενόψει πιθανών διπλών εκλογών.»
Με στοιχεία δε στήριξε αυτή την πολιτική της εκτίμηση αναφέροντας: « Είναι όμως έτσι τα
πράγματα όπως τα ανέφερα ή μήπως αληθεύει ότι διπλασιάσαμε τα ποσοστά μας όπως
ακούω συχνά τελευταία; Ας δούμε τους αριθμούς. Πάντα λένε την αλήθεια. Τον Ιανουάριο
του 2015 ΠΑΣΟΚ, ΚΙΔΗΣΟ και ΔΗΜΑΡ συγκέντρωσαν 7.64%. Αν δε κάποιος λάβει υπόψη και
το ΠΟΤΑΜΙ που είχε πάρει 6,05% , το άθροισμα γίνεται 13.69%. Τον Ιούλιο του 2019
πήραμε 8,10%. Μιλάμε λοιπόν για την πλήρη στασιμότητα στα ποσοστά μας, για να μη
μιλήσουμε και για συρρίκνωση. Και δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα. Όταν κατέρρεε ο
ΣΥΡΙΖΑ, δεν κατορθώσαμε να εισπράξουμε απολύτως τίποτα εκχωρώντας τον χώρο του
Κέντρου στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τώρα που υφίσταται σημαντικές απώλειες και
φθορές η Κυβέρνηση και ταυτόχρονα υπάρχει σημαντική πτώση και του ΣΥΡΙΖΑ , πάλι
δεν κερδίζουμε. ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ
ΚΑΜΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ.»
Αναρωτήθηκε δε: « ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΤΑΜΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η ΘΑ ΕΞΩΡΑΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ
ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΖΟΥΜΕ;»
Η Νάντια Γιαννακοπούλου στάθηκε ξεχωριστά στις αλλαγές που πρέπει να γίνουν και
επεσήμανε : « Πρέπει να ξαναβρούμε τον χαμένο μεταρρυθμισμό μας, τη συλλογικότητα
και την πλήρη δημοκρατία στη λήψη αποφάσεων, να εκφράσουμε τον κόσμο της λογικής,
της ευθύνης, του Κέντρου και της μεταρρύθμισης. Οι τακτικές των ίσων αποστάσεων, η
διολίσθηση σε λαϊκίστικες θέσεις, τα θολά μηνύματα, η έλλειψη πειστικού αφηγήματος
μας κρατάνε τελματωμένους. Το τέλμα κρατάει για πολύ. Συνήθως μετά ακολουθεί η
πτώση… Αυτά πρέπει να συζητήσουμε ανοιχτά, δημόσια προκαλώντας το ενδιαφέρον
μαζικής συμμετοχής στις εκλογές , κάτι που αποτελεί μείζον θέμα για να εκπροσωπηθεί
πράγματι ο κόσμος της παράταξης, αλλά και για την έναρξη μιας δυναμικής νέας πορείας. Ο
κόσμος της Παράταξης θέλει λογική μεγάλου κόμματος και όχι τακτικές μικρού κόμματος
που του αρκούν τα λίγα.»
Δεν παρέλειψε δε να μιλήσει για τη συζήτηση που γίνεται για την ενότητα του κόμματος,
τονίζοντας: « Εγγυητής της ενότητας συντρόφισσες και σύντροφοι είναι πριν απ΄ όλα και
πάνω από όλα ο κόσμος μας, όλοι εμείς, αλλά και όλοι οι υποψήφιοι που θα πρέπει με
το τελείωμα της συνεδρίασης να συνυπογράψουν κοινή ανακοίνωση ότι θα πορευτούν
μαζί ανεξαρτήτως αποτελέσματος.»
Η Νάντια Γιαννακοπούλου ολοκληρώνοντας την ομιλία της ξεκαθάρισε την επιλογή της για
Πρόεδρο, αλλά και τα κριτήρια με βάση τα οποία κατέληξε σ΄ αυτή την απόφαση.
Σημείωσε: « Εκτιμώ όλους τους υποψήφιους και θα είμαι παρούσα, όπως πάντα, όποιος
και αν εκλεγεί. Ωστόσο, μετά από πολύ σκέψη, κατέληξα να στηρίξω την υποψηφιότητα
του Ανδρέα Λοβέρδου. Τον θεωρώ έμπειρο, ικανό, με απήχηση σε ευρύτερα
ακροατήρια, με δυνατότητα εκπροσώπησής μας στην Βουλή και εκτός Βουλής, με τον
δυναμισμό που είναι αναγκαίος για την επανεκκίνηση που χρειαζόμαστε. Ταυτόχρονα,
σκέψεις μου και ιδέες που έχω εκφράσει βρίσκονται κοντά σε βασικές θέσεις και
προσανατολισμούς του, που δεν κρύβει μέσα σε ένα πέπλο ιδεολογικής και πολιτικής
απροσδιοριστίας αλλά τις έχει καταθέσει δημόσια.»
Ακολουθεί το κείμενο της ομιλίας:
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Βρισκόμαστε σε ένα κομβικό, σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο της πορείας μας. Ή θα
μπορέσουμε να πάμε μπροστά με τολμηρές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα ή κινδυνεύουμε με
παραπέρα συρρίκνωση.
Συμπληρώνουμε μια πενταετία στασιμότητας στα ίδια ποσοστά στο διάστημα 2015-2019
και στη συνέχεια ενός ασφυκτικού δημοσκοπικού μετεωρισμού μεταξύ 6% και 7%, που δεν
αποτελεί καλό προάγγελο ενόψει πιθανών διπλών εκλογών. Τα μέλη μας, οι φίλοι μας,
νιώθουν πληγωμένοι, διατυπώνουν σκέψεις, ζητούν καθαρές επιλογές και ριζικές αλλαγές
σε όλα τα επίπεδα. Επομένως αυτή η Κ.Ε δρομολογώντας τις διαδικασίες για την εκλογή
νέου Προέδρου αναλαμβάνει μεγάλη ευθύνη.
Είναι όμως έτσι τα πράγματα όπως τα ανέφερα ή μήπως αληθεύει ότι διπλασιάσαμε τα
ποσοστά μας όπως ακούω συχνά τελευταία; Ας δούμε τους αριθμούς. Πάντα λένε την
αλήθεια. Τον Ιανουάριο του 2015 ΠΑΣΟΚ, ΚΙΔΗΣΟ και ΔΗΜΑΡ συγκέντρωσαν 7.64%. Αν δε
κάποιος λάβει υπόψη και το ΠΟΤΑΜΙ που είχε πάρει 6,05% , το άθροισμα γίνεται 13.69%.
Τον Ιούλιο του 2019 πήραμε 8,10%. Μιλάμε λοιπόν για την πλήρη στασιμότητα στα
ποσοστά μας, για να μη μιλήσουμε και για συρρίκνωση. Και δεν είναι μόνο αυτό το
πρόβλημα. Όταν κατέρρεε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν κατορθώσαμε να εισπράξουμε απολύτως τίποτα
εκχωρώντας τον χώρο του Κέντρου στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Τώρα που υφίσταται
σημαντικές απώλειες και φθορές η Κυβέρνηση και ταυτόχρονα υπάρχει σημαντική πτώση
και του ΣΥΡΙΖΑ , πάλι δεν κερδίζουμε.
ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΕΞΗΓΗΣΗ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ.
ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΚΑΤΑΜΑΤΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Η ΘΑ ΕΞΩΡΑΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑ
ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΖΟΥΜΕ;
Ακριβώς γι αυτό και η διαδικασία προς τις εκλογές πρέπει να είναι πορεία ανοίγματος και
θαρραλέου διαλόγου για τις αλλαγές που χρειαζόμαστε ανάμεσα στις οποίες και η αλλαγή
της ηγεσίας. Πρέπει να ξαναβρούμε τον χαμένο μεταρρυθμισμό μας, τη συλλογικότητα και
την πλήρη δημοκρατία στη λήψη αποφάσεων, να εκφράσουμε τον κόσμο της λογικής, της
ευθύνης, του Κέντρου και της μεταρρύθμισης. Οι τακτικές των ίσων αποστάσεων, η
διολίσθηση σε λαϊκίστικες θέσεις, τα θολά μηνύματα, η έλλειψη πειστικού αφηγήματος μας
κρατάνε τελματωμένους. Το τέλμα κρατάει για πολύ. Συνήθως μετά ακολουθεί η πτώση…
Αυτά πρέπει να συζητήσουμε ανοιχτά, δημόσια προκαλώντας το ενδιαφέρον μαζικής
συμμετοχής στις εκλογές , κάτι που αποτελεί μείζον θέμα για να εκπροσωπηθεί πράγματι ο
κόσμος της παράταξης, αλλά και για την έναρξη μιας δυναμικής νέας πορείας. Ο κόσμος της
Παράταξης θέλει λογική μεγάλου κόμματος και όχι τακτικές μικρού κόμματος που του
αρκούν τα λίγα.
Γι αυτό δεν καταλαβαίνω γιατί χαρακτηρίζεται «χτύπημα του κόμματος» η έκφραση
διαφορετικών απόψεων. Τα συζητάει ήδη ο κόσμος μας. Αυτό ήταν πάντα το ΠΑΣΟΚ. Δεν
ήταν ποτέ κάποιο κόμμα σταλινικού τύπου. Έτσι προχωρούσε μέσα από προωθητικές
συνθέσεις και θριάμβευε. Υπάρχει όμως και ένα ακόμα ζήτημα που καθιστά αναγκαίο τον
ανοιχτό διάλογο. Δεν ψηφίζουμε με βάση αν κάποιος είναι όμορφος ή όχι. Θα ψηφίσουμε
με βάση θέσεις και προτάγματα. Πρέπει λοιπόν να μιλήσουν όλοι, να ανοίξουν χαρτιά, να
ακούσουμε και να κρίνουμε.
Δεν καταλαβαίνω επίσης πως μπορεί κάποιος να ισχυρίζεται ότι μόνος αυτός είναι
εγγυητής της ενότητας και την ίδια ώρα να είναι ο μόνος από τους υποψήφιους Προέδρους
που χαρακτηρίζει τους άλλους, τον ένα ως «άφαντο», τον άλλο περίπου «ακροδεξιό».
Λυπάμαι αλλά αυτό δεν είναι εγγύηση της ενότητας.
Εγγυητής της ενότητας συντρόφισσες και σύντροφοι είναι πριν απ΄ όλα και πάνω από όλα ο
κόσμος μας, όλοι εμείς, αλλά και όλοι οι υποψήφιοι που θα πρέπει με το τελείωμα της
συνεδρίασης να συνυπογράψουν κοινή ανακοίνωση ότι θα πορευτούν μαζί ανεξαρτήτως
αποτελέσματος.
Και κάτι ακόμη επ’ αυτού, αναφερόμενη στους υποψήφιους Προέδρους, αντί να
διαγκωνίζονται για να εισπράξει ο καθένας τους μεγαλύτερο κομμάτι από την υπάρχουσα
πολιτική πίτα, ας ασχοληθούν πρωτίστως με το να μεγαλώσουν την πίτα αυτή με θετικό
λόγο και προτάσεις και όχι με άγονες αντιπαραθέσεις και χτυπήματα κάτω από τη ζώνη.
Σωστό επίσης είναι να γίνουν τα ντιμπέιτ μεταξύ όλων των υποψηφίων. Οι φίλοι μας, τα
μέλη μας, η κοινωνία θέλει να ακούσει τις θέσεις τους και να κρίνει και κυρίως θέλει να
τους βλέπει μαζί να εγγυώνται την ενότητα της παράταξης, όποιος κι αν εκλεγεί.
Το ίδιο δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται ο Α. Τσίπρας να επιτίθεται κατ΄ επανάληψη
κατά υποψηφίου Προέδρου και να μην υπάρχει καμία αντίδραση από το κόμμα. Αν
πλήττεται κάποιος, πλήττεται όλο το κόμμα. Το ΚΙΝΑΛ δεν είναι και δεν θα γίνει αυλή του
ΣΥΡΙΖΑ. Τον Πρόεδρό μας θα τον εκλέξουμε εμείς και κανένα άλλο κέντρο! Ούτε από
αριστερά μας, ούτε από δεξιά μας!
Παρά ταύτα, εγώ είμαι αισιόδοξη ότι θα τα καταφέρουμε, ότι θα ξαναβρούμε τον
βηματισμό μας, θα ανεβάσουμε τα ποσοστά μας και θα ξανά πρωταγωνιστήσουμε. Αρκεί
να μην φοβηθούμε να τολμήσουμε.
Θέλω δε εδώ, από το βήμα της Κ.Ε να ξεκαθαρίσω και την επιλογή μου. Εκτιμώ όλους τους
υποψήφιους και θα είμαι παρούσα, όπως πάντα, όποιος και αν εκλεγεί. Ωστόσο, μετά από
πολύ σκέψη, κατέληξα να στηρίξω την υποψηφιότητα του Α. Λοβέρδου. Τον θεωρώ
έμπειρο, ικανό, με απήχηση σε ευρύτερα ακροατήρια, με δυνατότητα εκπροσώπησής μας
στην Βουλή και εκτός Βουλής, με τον δυναμισμό που είναι αναγκαίος για την επανεκκίνηση
που χρειαζόμαστε. Ταυτόχρονα, σκέψεις μου και ιδέες που έχω εκφράσει βρίσκονται κοντά
σε βασικές θέσεις και προσανατολισμούς του, που δεν κρύβει μέσα σε ένα πέπλο
ιδεολογικής και πολιτικής απροσδιοριστίας αλλά τις έχει καταθέσει δημόσια.
Καλή δύναμη σε όλους και καλή επιτυχία στο Συνέδριό μας Συντρόφισσες και σύντροφοι.
Σας ευχαριστώ θερμά.
