Ερωτήσεις για συνέντευξη της βουλευτού του ΚΙΝΑΛ, Νάντιας Γιαννακοπούλου στην «ΜτΚ» της 14 ης  Αυγούστου

Κυρία Γιαννακοπούλου, λίγα εικοσιτετράωρα μετά την εθνική τραγωδία, μετά τον πύρινο εφιάλτη, ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητες κυβέρνησης και
Πολιτείας; Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, σήμερα και όχι  κάπου μακριά και
αύριο. Πως πρέπει να αντιδράσουμε;
 
Έχουμε υποστεί μια τεράστια οικολογική και οικονομική καταστροφή. Έχουν καεί
περίπου 1 εκατομμύριο. στρέμματα, χιλιάδες κατοικίες, επιχειρήσεις και γενικά
υποδομές, έχουν μείνει άνθρωποι χωρίς σπίτια και δουλειά. Υπάρχει πόνος και οργή.
 
Υπάρχουν τρία επίπεδα αναγκαίας δράσης: Να στηριχθούν όσο χρειάζεται και με
γρήγορους ρυθμούς  νοικοκυριά  και επιχειρήσεις, ώστε χιλιάδες άνθρωποι να βρουν
άμεσα τον ρυθμό τους, να μπορούν να ζήσουν και να ξαναφτιάξουν τη ζωή τους, να
ξανά σταθούν στα πόδια τους και ταυτόχρονα να υπάρχουν ολοκληρωμένα σχέδια
αποκατάστασης των πλέον πληγμένων περιοχών. Να υπάρξει ένας πλήρης
απολογισμός των αιτιών που οδήγησαν στην καταστροφή, ένας απολογισμός των
μέτρων πρόληψης και προετοιμασίας, της ενίσχυσης των Πυροσβεστικών δυνάμεων
και του εκσυγχρονισμού των εναέριων μέσων, ώστε να ήταν πιο αποτελεσματική η
κατάσβεση. Να συζητήσουμε ταυτόχρονα για τα προβλήματα και τις προκλήσεις που
φέρνει η Κλιματική Αλλαγή, βλέποντας ήδη πιο μακροχρόνιους καύσωνες, πιο
καταστροφικές πυρκαγιές αλλά και πλημμύρες. Να τα ξαναδούμε όλα από την αρχή
μπροστά στις νέες συνθήκες που είναι ήδη εδώ.  Όσο η Κυβέρνηση πείθει ότι δεν
αξιοποιεί αυτή την συζήτηση ως άλλοθι για να αποκρυφθούν ευθύνες για αυτό που
ζήσαμε, τόσο πιο σοβαρός θα είναι κι αυτός ο διάλογος.
 
Ωστόσο, ας πούμε και κάτι. Συζητάμε, συζητάμε και δεν γίνεται τίποτα. Μετά το
Μάτι υπήρχε για παράδειγμα η Έκθεση του Γιόχαν Γκολντμάμερ που εντόπιζε σειρά
παθογενειών στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών και περιείχε σημαντικές προτάσεις.
Και η προηγούμενη Κυβέρνηση και η σημερινή την πήραν και την έβαλαν σε ένα
συρτάρι. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε άλλο έτσι.
 
Κάνατε λόγο «για τεράστιες ευθύνες, παραλείψεις και ολιγωρίες”. Από ποιους;
Πιστεύετε πως θα πρέπει να υπάρξουν παραιτήσεις;
 
Η διαχείριση των πυρκαγιών ξέφυγε. Η Β. Εύβοια αλλά και η Μεσσηνία και η Ηλεία
φαίνεται να πλήρωσαν λάθη εκτιμήσεων για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών στην
Αττική. Υποτιμήθηκε η πρόληψη και η προετοιμασία. Δεν έγινε τίποτα στην
κατεύθυνση υλοποίησης προτάσεων επιστημόνων για την αποτελεσματικότερη
διαδικασία κατάσβεσης των πυρκαγιών. Είναι δυνατόν να έχουμε ακόμα 45
συναρμόδιους φορείς για την πρόληψη και 17 φορείς από 6 Υπουργεία αρμόδιους για
την κατάσβεση; Δεν έχει γίνει τίποτα για τις χρήσεις γης, ενώ όλοι κλείνουν τα μάτια
στην οικοδόμηση μέσα σε δασικές εκτάσεις κυριολεκτικά μέσα στα πεύκα. Δεν είμαι
πεισμένη ότι υπάρχουν τοπικά σχέδια διασώσεως. Δεν υπάρχει κανένας
επαναπροσδιορισμός του πως και πότε θα φυτευτούν ασφαλή και για το οικοσύστημα
και τους ανθρώπους φυτά.
 
Πολλοί άσκησαν κριτική στην κυβέρνηση για τις εκκενώσεις των περιοχών που
επλήγησαν από την πυρκαγιά, ισχυριζόμενοι ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να
βοηθήσουν εάν δεν εγκατέλειπαν τα σπίτια τους. Από την άλλη, έχουμε όλοι
χαραγμένοι στις μνήμες μας τις εικόνες στο Μάτι. Ποια είναι η άποψή σας;
 
Ομολογώ ότι βρίσκω πολύ περίεργη έως και επικίνδυνη αυτή την άποψη. Είμαι
πεπεισμένη πως αν εφαρμοζόταν, θα είχαμε σήμερα μαζί με την περιβαλλοντική,
οικονομική καταστροφή περιοχών και δεκάδες ίσως και εκατοντάδες ανθρώπινες
απώλειες. Όσοι το λένε παραβλέπουν ότι το πρώτιστο σε μια τέτοια κρίση είναι η
διάσωση ανθρώπινων ζωών.
 
Θεωρείτε ότι οι εξελίξεις αυτές, θα δημιουργήσουν και πολιτικές
εξελίξεις; “Βλέπετε” εκλογές κι αν ναι, πότε;
 
Όσα συνέβησαν θα τροφοδοτήσουν διεργασίες. Η Κυβέρνηση έχει υποστεί σοβαρό
πλήγμα στην εικόνα της και κυρίως στην διαχειριστική δυνατότητα της να
αντιμετωπίζει κρίσεις. Οι ευθύνες της είναι δεδομένες.  Ωστόσο, δεν βλέπω εκλογές
και δεν ακούω και κανένα να τις ζητάει. Προσωπικά είμαι από θέση αρχής υπέρ της
ολοκλήρωσης της τετραετούς θητείας κάθε Κυβέρνησης και θα θεωρούσα
τυχοδιωκτισμό την προσφυγή σε πρόωρες εκλογές από την Κυβέρνηση αυτή την
ώρα.
 
Την ίδια ώρα, η πανδημία στη χώρα μας εξακολουθεί να εξαπλώνεται εξαιτίας
και της μετάλλαξης Δ. Είστε ικανοποιημένη από τη διαχείριση της πανδημίας; Η
ανακοίνωση της υποχρεωτικότητας των εμβολιασμών σε συγκεκριμένες
επαγγελματικές ομάδες έφερε αντιδράσεις. Θεωρείτε πως θα πρέπει να
μεγαλώσει η λίστα πλην των επαγγελμάτων που ανακοινώθηκαν; Καθυστέρησε
η κυβέρνηση να πάρει τις συγκεκριμένες αποφάσεις;
 
Ας δούμε το σήμερα και το μέλλον ευρισκόμενοι σε μια κρίσιμη καμπή. Ένα είναι το
στοίχημα για την οριστική αντιμετώπιση της πανδημίας : Ο μαζικός εμβολιασμός, η
δημιουργία ενός αποτελεσματικού τείχους ανοσίας με εμβολιασμένο το 80-%-85%
του πληθυσμού. Μέχρι τώρα έχουν εμβολιαστεί έστω με μια δόση περίπου 5,9
εκατομμύρια. Έχει γίνει μια σημαντική προσπάθεια, αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι
απέχουμε πολύ από το τείχος ανοσίας και αυτό απαιτεί πρόσθετα μέτρα πειθούς, που
δεν τα βλέπω, αλλά και διεύρυνση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού για σειρά
επαγγελματικών κατηγοριών όπως εκπαιδευτικοί, εστίαση κ.λ.π. Η Κυβέρνηση και
καθυστέρησε να καθιερώσει κάποια περιορισμένη υποχρεωτικότητα και δεν τόλμησε
να ανοίξει την αναγκαία « βεντάλια».
 
Σε πρόσφατη αρθρογραφία σας αναφορικά με τι εσωκομματικές εκλογές στο
ΚΙΝΑΛ Κάνατε λόγο για “αλλαγές παντού και ολική επαναφορά”. Αυτό σημαίνει
και αλλαγές στην ηγεσία. Τι λάθη έκανε η κ. Γεννηματά και ζητάτε αλλαγή;
 
Υπάρχει κάτι που απασχολεί και πονάει τον κόσμο μας. Από το 2015 μέχρι και
σήμερα εκλογικά και στην συνέχεια δημοσκοπικά κινούμαστε στα ίδια χαμηλά
επίπεδα. Τον Ιανουάριο του 2015 ΠΑΣΟΚ, ΚΙΔΗΣΟ και ΔΗΜΑΡ πήραμε

αθροιστικά 7.64% Θεωρήθηκε τότε συντριβή και πράγματι ήταν, πήγαμε σε αλλαγή
ηγεσίας. Στις τελευταίες εκλογές πήραμε 8.1% , και ενώ είχε συντριβεί ο ΣΥΡΙΖΑ, μη
κατορθώνοντας να εισπράξουμε τίποτα. Σημειώνω δε ότι το 2015 το ΠΟΤΑΜΙ που
δεν υπήρχε το 2019, είχε πάρει 13.69%. Από αυτό το ποσοστό δεν πήραμε τίποτα.
Ουσιαστικά λοιπόν υποχωρήσαμε. Από τις εκλογές δε και μετά κινούμαστε από το
6% στο 7%. Εν ολίγοις, μιλάμε για αδιέξοδο. Αυτός είναι ο πραγματικός
απολογισμός των τελευταίων έξι ετών και αυτό ανησυχεί πια όλους μας, για το
μέλλον του χώρου μας. Γι’ αυτό χρειάζονται ριζικές αλλαγές μέχρι και την ηγεσία.
 
Με ποιο διακύβευμα πρέπει να προσέλθουν τα στελέχη και οι ψηφοφόροι του
κόμματος στις κάλπες; Έχετε επιλέξει ποιον θα στηρίξετε από τους τρεις
υποψηφίους αρχηγούς που ανακοίνωσαν την υποψηφιότητα τους; Με ποια
κριτήρια θα επιλέξετε;
 
Ένα είναι το διακύβευμα: Να κάνουμε και πάλι τον χώρο μεγάλο. Αυτό σημαίνει νέα
ηγεσία, συλλογική λειτουργία με την αξιοποίηση όλων των δυνάμεών μας,
επαναδιαμόρφωση του αφηγήματός μας, του μεταρρυθμιστικού προγραμματικού
λόγου μας, εγκατάλειψη των παλινωδιών ως προς την πολιτική κατεύθυνση,
διεκδίκηση τμήματος του κέντρου που σήμερα τον έχουμε αφήσει μονοπώλιο του Κ.
Μητσοτάκη, με αποτέλεσμα  ακόμα και δυνάμεις που εγκαταλείπουν τον ΣΥΡΙΖΑ να
οδεύουν προς την Ν.Δ.
 
Αυτό είναι το διακύβευμα και το/τα κριτήριο/α είναι ακριβώς ποιος μπορεί να
εκφράσει καλύτερα αυτές τις δυνάμεις , ποιος με την εμπειρία και την ορμή του και
ασφαλώς με την πολιτική του κατεύθυνση μπορεί να μας ανεβάσει, μπορεί να ηγηθεί
μιας νέας προσπάθειας στην οποία θα συμμετέχουμε όλοι, για να ανέβει ο χώρος.
Έχω επιλέξει τον Σεπτέμβριο κοντά στην έναρξη των διαδικασιών να ανακοινώσω
την επιλογή μου.
 
Ο Ανδρέας Λοβέρδος επίσημα Κάνει λόγο για το «ΠΑΣΟΚ του 21 ου  αιώνα». Πως
βλέπετε τα σενάρια επιστροφής στο ΠΑΣΟΚ;
 
Έχει δίκιο όταν μιλάει για ολική επαναφορά με το ΠΑΣΟΚ στην νέα εποχή και όχι
για μια επιστροφή στο παρελθόν. Κοιτάξτε, επειδή πάντα λέω τα πράγματα με το
όνομα τους ΚΙΝΑΛ με την έννοια της ένωσης σειράς κομμάτων όπως το ΚΙΝΑΛ, το
ΠΟΤΑΜΙ, η ΔΗΜΑΡ  το ΚΙΔΗΣΟ ή και σειρά κινήσεων δεν ουσιαστικά δεν
υπάρχει. Δεν υπάρχουν τα περισσότερα σχήματα που το ίδρυσαν. Σήμερα το ΚΙΝΑΛ
αποτελείται 95% από το ΠΑΣΟΚ και συμμετέχουν και στελέχη της ανανεωτικής
αριστεράς. Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή πρέπει να δούμε και η πρόταση για
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ και με όλους αυτούς τους ανθρώπους μας εναρμονίζει
με την πραγματικότητα χωρίς να στενεύουμε τον ορίζοντα του ευρύτερου χώρου που
θέλουμε να εκφράσουμε.